بریده‌هایی از کتاب چرا حجاب؟

حضرت عبدالعظیم حسنی از امام محمّد تقی (ع) نقل کرده که: امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: روزی من و فاطمه (س) به خدمت حضرت رسول (ص) رفتیم و آن حضرت بسیار گریست. عرض کردم: «جانم به فدایت! علّت گریهٔ شما چیست؟» پیامبر (ص) فرمودند: «آن شبی که مرا به آسمان بردند، زنی چند از امّت خود را در عذاب سخت دیدم و گریهٔ من برای آنهاست. زنی را دیدم به موی سر آویخته و مغز سرش می‌جوشد. زنی را دیدم که گوشت بدن خود را می‌خورد. زنی را دیدم که گوشت بدن او را از پیش و پس با مقراض‌های آتش می‌برند.» فاطمهٔ زهرا (س) فرمودند: «ای حبیب و نور دیدهٔ من! خبر ده که این ها کیانند.» حضرت فرمودند: «ای دختر گرامی! آن زنی که به مو آویخته بودند، زنی بود که موی خود را از مردان نامحرم نمی‌پوشاند و آن که گوشت خود را می‌خورد، زنی بود که خود را برای نامحرم زینت و آرایش می‌کرد و آن که گوشت بدنش را مقراض می‌کردند، خود را به مردم نشان می‌داده که به او میل پیدا کنند.»

رسول اکرم حضرت محمّد (ص) می‌فرمایند: (صِنْفانِ مِنْ اَهْلِ النّارِ لَمْ اَرَهُما:... وَ نِساءٌ کاسِیاتٌ عارِیاتٌ، مُمیلاتٌ مائِلاتٌ، رُؤُسُهُنَّ کاَسْتِمَةِ الْبُخْتِ الْمائِلَةِ. لایدْخُلْنَ الْجَنَّةَ، وَلایجِدْنَ ریحَها، وَ اِنَّ ریحَها لَیوُجَدُ مِنْ مَسیرَةِ کذا وَ کذا) «مانند دو گروه از اهل جهنّم را ندیده بودم (که یکی از آن دو گروه اینانند): زنانی که لباس‌های نازک (نیمه عریان) می‌پوشند، با چهره‌های نپوشیده از روی تکبّر شانه‌هایشان را بجنبانند و سرهای خود را به وسیلهٔ موهایشان چون کوهان بلند شترهای قوی‌گردن بیارایند. وارد بهشت نمی‌گردند و با اینکه بوی بهشت از مسافت‌های زیاد به مشام می‌رسد، به مشام آنها نمی‌رسد.»

از جوانی پرسیدند: برای چه ازدواج نمی‌کنی؟ گفت: وقتی که هر روز می‌توان شیر تازه را به راحتی به دست آورد، چرا گاو بخرم؟ تمام مطالب گفته شده را می‌توان در دو مورد زیر خلاصه کرد: ۱ ـ اگر بینندهٔ زن بی‌حجاب مجرّد باشد، فکر ازدواج را از سر بیرون می‌کند؛ چون می‌تواند به راحتی به لذّت‌های نامشروع خود دست یابد. ۲ ـ اگر بینندهٔ زن بی‌حجاب فردی متأهّل باشد، باز هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد؛ چون مرد همواره به دنبال تنوّع است و هر چه را دید آرزو می‌کند و می‌خواهد. ز دست دیده و دل هر دو فریاد که هر چه دیده بیند دل کند یاد

خودنمایانی هستند که از نشان دادن اندام لخت و عریان خود به دیگران لذّت می‌برند، لباس‌های نازک، کوتاه، تنگ و چسبیده می‌پوشند تا بدین وسیله نقاط محرّک بدن خود را بهتر جلوه دهند و با این عمل صدها کمبودی را که دارند مستور بدارند و عقده‌ها و نیازهای عاطفی و کمبودهای خود را پوشانیده و از منظر دیگران دور بدارند، اینان گندم نمایانی جو فروش بیش نیستند.

«خانم فاطمه دولان» استاد مسلمان انگلیسی زبان در ایران می‌گوید: «من به عنوان کسی که در کشور غربی زندگی کرده است می‌فهمم که فلسفهٔ حجاب چیست؟ وجود حجاب باعث می‌شود که زن ارزش خود را از حدّ یک کالای تجارتی و یا وسیله‌ای برای بهره‌دهی بیشتر، بالاتر ببرد و هم خود برای خویش ارزش قائل باشد و هم جامعه را وادار به احترام کند.»

از امیرالمؤمنین علی (ع) روایت شده است که ما روزی خدمت پیامبر اسلام (ص) نشسته بودیم ایشان، فرمودند: (اَخْبِروُنی اَی شَیءٍ خَیرٌ لِلنّساءِ) به من خبر دهید بهترین زینت از برای زنان چیست؟ هیچ کدام از اهل مجلس جواب ندادند و از هم متفرّق شدند. من به نزد فاطمه (س) آمدم و سؤال پیامبر (ص) را برای او نقل کردم و در ضمن گفتم: هیچ کدام از ما جواب رسول‌اللّه (ص) را نمی‌دانستیم. حضرت فاطمه (س) فرمود: من جواب این سؤال را می‌دانم: (خَیرٌ لِلنّساءِ اَنْ لایرَینَ الرِّجالَ وَ لایراهُنَّ الرِّجالَ) بهترین زینت از برای زنان آن است که هیچ مردی آنان را نبیند و آنان هم هیچ مردی را نبینند.

«زبیر بن عوام» که از مهاجران بود، با یکی از انصار بر سر آبیاری نخلستان‌های خود که در کنار هم قرار داشتند، اختلاف پیدا کردند. هر دو برای حلّ اختلاف خود خدمت پیامبر (ص) رسیدند. از آنجا که باغستان زبیر در قسمت بالای نهر و باغستان انصاری در قسمت پایین نهر بود، پیامبر (ص) دستور داد که اوّل زبیر باغ‌هایش را آبیاری کند و بعد مسلمان انصاری، امّا این مرد انصاری به ظاهر مسلمان از داوری عادلانهٔ پیامبر (ص) ناراحت شد و گفت: آیا این قضاوت به خاطر آن بود که زبیر عمّه زادهٔ توست؟ پیامبر (ص) از این سخن بسیار ناراحت شد، به حدّی که رنگ رخسارش دگرگون گردید. در این موقع آیهٔ شریفهٔ ۶۵ سورهٔ مبارکهٔ نساء نازل شد و به مسلمانان هشدار داد: (فَلا وَ رَبِّک لایؤْمِنوُنَ حَتّی یحَکموُک فیما شَجَرَ بَینَهُمْ ثُمَّ لایجِدوُا فی اَنْفُسِهِمْ حَرَجآ مِمّا قَضَیتَ وَ یسَلِّمُوا تَسْلیمآ) «به پروردگارت سوگند که آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اینکه تو را در اختلافات خود به داوری طلبند و سپس در دل خود از داوری تو احساس ناراحتی نکنند و کاملا تسلیم باشند.»

اسلام از تسلیم گرفته شده است: «الاسلام هو التَّسْلیم» تسلیم شدن روح اسلام است. واضح است که خداوند و پیامبر (ص) هیچ نیازی به تسلیم مردم ندارند، بلکه انسان به علّت عدم اطّلاع کامل برخی مصالح خویش را فراموش می‌کند که خداوند می‌داند و به پیامبرش دستور می‌دهد. این درست به آن می‌ماند که یک طبیب ماهر به بیمارش بگوید: در صورتی به درمان تو می‌پردازم که در برابر دستوراتم تسلیم محض باشی و از خود هیچ اراده‌ای نداشته باشی. این نهایت دلسوزی طبیب را نسبت به بیمار نشان می‌دهد و خدا از چنین طبیبی برتر و بالاتر است.

پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: (عَمَلُ الاَبْرارِ مِنَ النِّساءِ الْغَزْلُ) «عمل نیک زنان بافندگی است.» (لاتُسْکنوُا النِّساءَ الْغُرَفَ... وَ مُرُوهُنَّ بِالْغَزْلِ) «زنان را در غرفه‌ها (جاهایی که به خیابان عمومی اشراف داشته باشد) سکنی ندهید و فرمان دهید که بافندگی کنند.»

شایسته است که زنان از مسؤولیت سنگین خویش که همان مدیریت خانه و تربیت فرزندان و شوهرداری است؛ آگاهی یابند

شیطان به حضرت موسی (ع) گفت: میل داری کلماتی را به تو بیاموزم؟ در مجلسی که شراب نوشیده شود، ننشین؛ چون شراب کلید همهٔ پلیدی‌ها و زشتی‌هاست. و دیگر اینکه: «وَ لاتَخْلُوَنَّ بِامْرَاَةٍ غَیرَ مَحْرَمٍ فَاِنّی لَسْتُ اَجْعَلُ بَینَکما رَسوُلا غَیری.» «با زن نامحرم هرگز به خلوت ننشین؛ چون من رسولی غیر از خودم برای وسوسه بین شما قرار نمی‌دهم.»

پیامبر اکرم حضرت محمّد مصطفی (ص) فرموده است: (باعِدوُا بَینَ اَنْفاسِ الرِّجالِ وَ النِّساءِ، فَاِنَّهُ اِذا کانَتِ الْمُعاینَةُ وَ الِلّقاءُ کانَ الدّاءُ الَّذی لادَواءَ لَهُ) «زنان و مردان نامحرم را از یکدیگر جدا کنید؛ زیرا اگر بین آنها آمیختگی باشد، درد بی‌درمان جامعهٔ شما را فرا خواهد گرفت.»

امام جعفر صادق (ع) می‌فرمایند: (اِنَّ الْمَرْءَ یحْتاجُ فی مَنْزِلِهِ وَ عِیالِهِ اِلی ثَلاثِ خِلالٍ یتَکلِّفُها وَ اِنْ لَمْ یکنْ فی طَبْعِهِ ذلِک: مُعاشِرَةٌ جَمیلَةٌ ـ وَسِعَةٌ بِتَقْدیرٍ ـ وَ غَیرَةٌ بِتَحْصینٍ) «همانا مرد در منزل و خانهٔ خود به داشتن سه خصلت نیازمند است، اگرچه در طبیعت و سرشت او نباشد: معاشرت خوب، و گشایش در امر زندگی به اندازهٔ معین، و غیرت به منظور حفظ ناموس.»

مرد تکیه‌گاه زن است، بر مرد لازم است که از حرمت و کرامت بانوی خویش دفاع کند و یک لحظه از ارزش و کرامت بانوی خویش غافل نشود.

زن امروز به نام آزادی، خانه را خراب کرده بدون اینکه مدرسه یا جای دیگر را آباد کرده باشد، اگر غلط نکنم آنجا را نیز خراب کرده است. در اثر این بی‌بندوباری و دور افکندن قیود انسانی، از راندمان تحصیل جوانان کاسته شده، جوانان از تحصیل و مدرسه فراری شده‌اند، جنایت‌های عشقی فراوان شده، بازار سینماها رونق گرفته، جیب کارخانه‌داران مولّد لوازم آرایشی پر شده و... .

«زینت خود را برای غیر شوهرت آشکار نکن و برای زن جایز نیست مچ و پایش را برای مرد نامحرم آشکار سازد و اگر مرتکب چنین عملی شد، خداوند او را لعنت می‌کند و دچار خشم و غضب الهی می‌شود و فرشتگان نیز او را لعنت می‌کنند و عذاب دردناکی برای او مهیا شده است.»

زنان بی‌حجاب همچون عروسکان نمایشی، نقش‌پردازان دستان شوم استعمار می‌شوند.

تقوا محبّت خداوند را نسبت به انسان برمی‌انگیزد.

یک انسان غیرتمند نیک می‌داند دنیا مزرعهٔ آخرت است. اگر در دنیا شرافتمندانه زندگی نکنی؛ قافیهٔ آخرت را هم می‌بازی. بنابراین انسان باید نسبت به مال، ثروت و سرزمین و مملکت خویش حسّاس باشد و نگذارد بیگانگان به راحتی در آن دخل و تصرّف کنند.

غیرت یعنی دفاع از محبوب در مقابل متجاوز.