بریده‌هایی از کتاب مهاتما گاندی

گورها هرگز نتوانسته اند فکرها را در خود مدفون سازند.

نیم قرن پیش زور بر حق پیشی گرفته بود ولی امروز وضع بدتر شده، چنان که زور همان حق است، یعنی زور حق را خورده است.

چه قدر آسان است که به نام آزادی بیرونی آزادی درونی انسان را درهم شکنند!

«بیماری نه فقط نتیجۀ اعمال بلکه نتیجۀ افکار ما نیز هست»

با آزادفکری تمام زبان به اعتراض می گشاید: من خواستار این نیستم که راه خانه ام از هر طرف بسته شود و پنجره های آن را کور کنند. من می خواهم که نسیم فرهنگ و تمدن همۀ کشورها آزادانه از میان خانۀ من جریان داشته باشد، لیکن هرگز نمی گذارم که این باد مرا با خود ببرد.

خدا آدم را آفریده است تا با کار خود غذایش را به دست بیاورد و گفته است آنان که بدون کارکردن می خورند، دزدند…

کسانی را که خدا بخواهد نابود کند اول عقلشان را می گیرد…

به همه باید احترام گذاشت… جنس لطیف جنس ضعیف نیست؛ بلکه به خاطر نیروی فداکاری و رنج کشیدن بی سروصدا و تحمل تحقیر و به سبب ایمان و هوش خود از جنس مرد شریف تر است. احساس و پیش بینی زن اغلب از ادعای بی شرمانۀ مرد در داشتن دانش و فضیلت برتر سبق برده است….

وی دستور داد پارچه های خارجی را به عنوان نشانی از بردگی بسوزانند؛

هر قدر رنج (شخصی) پاک تر باشد ترقی والاتر است…

از دیوانه نباید کینه به دل گرفت، باید وسایل بدی کردن را از دست او بیرون آورد

انگلیسی ها برای چاپیدن ثروت های بی کران هند به شیوع فساد و تفرقه در میان آنان پرداختند و مالیات های سنگین وضع کردند. از خود هندیان قشون ساختند تا به دست ایشان و با گلوله ها و سرنیزه های خود طوق رقیت به گردن هموطنان ایشان بیندازند

لیکن هندیانی که مسخر افکار جدید شده اند از او می پرسند: پس هند بدون راه آهن و تراموا و صنایع عظیم چه خواهدشد؟ گاندی پاسخ می دهد: «مگر پیش از این فاقد این چیزها نبوده است؟ از هزاران سال پیش، هند، یکه و تنها در وسط موج سیال امپراتوری ها ثابت و پابرجا مانده و همه چیز بر او گذشته است. او از هزاران سال پیش توانسته است فن تسلط بر خود و دانش سعادت را تحصیل کند، و در این راه لازم نیست از دیگران چیزی بیاموزد. هند، ماشینیسم و شهرهای بزرگ نخواسته است.

اعتراف به خطا جارویی است که انسان به قلب خود می زند

خدا آدم را آفریده است تا با کار خود غذایش را به دست بیاورد و گفته است آنان که بدون کارکردن می خورند، دزدند…

محبت راهی است که بیش از درایت رهنمون بشر به خداوند است.

از دیوانه نباید کینه به دل گرفت، باید وسایل بدی کردن را از دست او بیرون آورد

جنس لطیف جنس ضعیف نیست؛ بلکه به خاطر نیروی فداکاری و رنج کشیدن بی سروصدا و تحمل تحقیر و به سبب ایمان و هوش خود از جنس مرد شریف تر است

غرب ایمانی تزلزل ناپذیر به زور و به ثروت مادی دارد که خاص خود اوست. در نتیجه هر چه بیهوده برای صلح و خلع سلاح گریبان چاک بزند و فریاد کند خصلت درندگی او بلندتر از آن نعره خواهدکشید.

«هند قبل از آنکه مردن به خاطر بشریت را بیاموزد باید راه زیستن را فراگیرد….»