بریده‌هایی از کتاب اردشیر پاپکان

مسعودی در کتاب التنبیه و الاشراف به نکته ای جالب اشاره میکند که دانستن آن خالی از لطف نیست: «در سال ۳۰۳ ه کتاب بزرگی را که مشتمل بر علوم بسیاری از ایرانیان و اخبار ملوک و سیاستشان بوده در اصطخر فارس دیده و چنین اخباری را پیش از آن در هیچیک از کتابهای ایرانیان چون خداینامه و آئین نامه و گاهنامه و غیر آن ندیده بوده است» و سپس می گوید «که در آن کتاب صورت هفده شاه از پادشاهان ساسانی تصویر شده است که پانزده تن از ایشان مردودو تن زن بوده اند و رسم ایشان چنین بوده است که تصویر پادشاهان رادر روزی که می مرده ـ اند خواه جوان و خواه پیر با تاج و زیور آنان رسم مینمودند تا بعد از ایشان از ایشان یادگار باشد.»

اردشیر که از جنگ وهراس بیمی نداشت به خاندانهای بزرگ ایرانی پیغام فرستاد واز انها خواست برای حفظ ایران به یاریش بشتابند. خاندانهای بزرگ ایرانی که اینده نگر بودندوروزگاراشکانیان راسیاه می دیدند دست یاری اردشیر را فشردند. اما گروهی دیگر به اربابان سابق خود وفادار ماندند و به گروه ائتلاف ضد اردشیر پیوستند.

سر تخت شاهان بپیچد سه کار نخستین ز بیدادگر شهر یار دگر انکه بی سود را بر کشد ز مرد هنر مند برتر کشد همه دیگر که با گنج خویشی کند بدینار کوشد که بیشی کند به بخشندگی یا ز دین وخرد دروغ ایچ تا بر تو بر نگذرد رخ پادشاه تیره دار دروغ بد اندیش هرگز نگیرد فروغ

این سرزمین بیش از هر زمان دیگری به فداکاری فرزندان خود نیاز دارد. این تن بی مقدار ما در کنار وجود این اب و خاک معنی داردو گرنه اگر ایران نباشد تن من مباد. سخنان پیر مرد چنان با قدرت اداشد که بیش از پیش حس میهن دوستی ایرانیان را زنده کرد واشک در چشمان همه حلقه زد.اردشیر برخواست وبه سوی او رفت واورا در اغوش گرفت و انگاه نگاهی به حضار کرد وگفت: ـ اوو تمام کسانی که اینچین می اندیشندحق بزرگی برگردن ایران دارند وایران اگر نامش تا به امروز با وجود همه فراز ونشیب ها زنده مانده از برکت وجود این افراد می باشد. ما وتمام ایرانیان امروز چشم امیدمان اول به اهورا مزدا سپس به سعی وتلاش خود وانگاه به شماست.