بریده‌هایی از کتاب پدران توانا، دختران قوی (ده رازی که هر پدری لازم است بداند)

شما اولین عشق دخترتان هستید

اگر شما به دخترتان یاد دهید که مردم به‌وجود نیامده‌اند تا آرزوها و خواسته‌هایش را برآورده کنند و زندگی حد و حدودی دارد، او یاد خواهد گرفت تا واقعیت‌های زندگی را بپذیرد و منتظر خدمت دیگران نباشد. نگرش دخترتان نسبت به خودش، به نوع برخورد شما بستگی دارد. انتظاراتش، ارزیابی او از توانایی‌ها و توقعاتش، همگی از آن ناشی می‌شود که شما چه اعتقادی دارید، چه می‌گویید و چگونه عمل می‌کنید.

اگر پدرها حتی بیست درصد از هوش، انرژی ذهنی و جسمی و احساسی را که در محیط کار از آن استفاده می‌کنند، در روابط خانوادگی خود به‌کار ببرند، ما شاهد تحولی بزرگ در تمام جوامع خواهیم بود. منظورم از این تلاش، انجام کارهای پیش‌پاافتاده در اطراف خانه، حیاط یا در مدرسه‌ی بچه‌ها نیست، بلکه من دارم راجع‌به اهمیت وجود پدر در محیط خانواده، در کنار فرزندان و همسر صحبت می‌کنم. مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای دخترتان انجام دهید این است که او را وارد صحبت‌های خانوادگی کنید و به صحبت‌های او نیز گوش دهید.

شنونده‌ی خوبی برای دخترتان باشید دخترها بیشتر از پسرها به حرف زدن علاقه دارند، به‌ویژه به صحبت با پدرشان. دخترها با صحبت کردن آرام می‌شوند و احساس سبکی می‌کنند.

بسیاری از پدران می‌ترسند ازاین‌که اعمال محدودیت روی دختران، باعث سرکش شدن آن‌ها شود. بعضی دختران سرکشی می‌کنند؛ اما نه به دلیل قوانینی که برای آن‌ها تعیین شده است، بلکه به این دلیل که هیچ توازنی در قوانین وضع‌شده، وجود ندارد

شما ممکن است سه ساعت متوالی با پسرتان فوتبال تماشا کنید، بدون این‌که حتی کلمه‌ای بگویید، درحالی‌که هر دوی شما خیلی خوشحال و راضی هستید. اما دخترتان تحمل چنین وضعیتی را ندارد. شما باید با او صحبت کنید. همیشه بکوشید از دخترهایتان تعریف و تمجید کنید. از آن‌جا که دخترها نسبت به خود شک و تردید دارند، مدام از آن‌ها تعریف کنید تا به صداقت شما پی ببرند.

شما اولین عشق دخترتان هستید

بهترین مرهم برای یک ازدواج نامناسب، این است که آن را از هم نپاشید. زندگی خودبه‌خود روبه‌راه می‌شود.

گاهی‌اوقات به‌خاطر دخترتان مجبور به تحمل مادرش هستید. این بدان معناست که شادی (خوشبختی) خودتان را قربانی خوشبختی او کنید، این همان کاری است که قهرمانان انجام می‌دهند. دخترتان انتظاری جز این ندارد.

هنگامی‌که در دانشگاه مشغول تحصیل بودم، پدرم خیلی مراقب من بود، به‌حدی که آزارم می‌داد. من در یک دانشگاه دخترانه تحصیل می‌کردم و هیچ‌گونه زحمتی برای والدینم نداشتم.