بریده‌هایی از کتاب انواع زنان

کمبود نزدیکی با زنان معمولا از کودکی و با وابستگی و علاقه‌ای که آن‌ها نسبت به پدرشان دارند و یا عدم شباهت شخصیتی و ذهنی‌ای که بین خود و مادرشان احساس می‌کنند، آغاز می‌شود. این موضوع سپس با نداشتن دوستان صمیمی دختر همراه می‌شود و در نتیجه‌ی آن، زنان آتنایی هیچ احساس خواهرانه‌ای نسبت به زنان نخواهند داشت. آن‌ها همچنین هیچ شباهتی بین خودشان و زنان سنتی و همچنین زنان طرفدار حقوق زنان نمی‌بینند؛ اگرچه به خاطر شاغل بودنشان ممکن است در ظاهر شبیه زنان طرفدار حقوق زن‌ها به نظر بیایند. «خواهری» مفهومی بیگانه با ذهن زن آتنایی است.

زنی که ویژگی‌های آتنایی‌اش را به خوبی رشد داده شده و با اعتماد به‌نفس بالا به موفقیت‌های متعددی دست یافته است، معمولا دارای والدینی شبیه زئوس و متیس بوده (پدری موفق در جلوی صحنه و مادری پرورش‌دهنده در پشت صحنه) و در خانواده دارای جایگاهی مانند پسر ارشد می‌باشد. معمولا این جایگاه در خانواده به دلیل غیبت پسر اتفاق می‌افتد. او ممکن است تک‌فرزند بوده یا در خانواده‌ای که همه‌ی بچه‌ها دختر هستند از همه بزرگ‌تر باشد و یا این‌که برادرش از یک بیماری جسمی یا روحی رنج ببرد و یا پسر، پدرش را به دلایلی عمیقاً ناامید کرده باشد. در چنین شرایطی او تنها کسی خواهد بود که می‌تواند به آرزوی پدر برای داشتن یک پسر و شریکی که بتواند علایقش را با او تقسیم کند، جامه‌ی عمل بپوشاند.

زمانی که یک دختر آتنایی به‌عنوان دختر محبوب یک پدر موفق که پدرش به او افتخار می‌کند که «دخترش راه او را دنبال می‌کند» بزرگ‌تر می‌شود، پدر به او کمک می‌کند تا تمام تمایلات طبیعی‌اش را دنبال کند. وقتی الگوی او، یعنی پدرش، تمام نعمت‌ها و موهبت‌هایش را نثار او می‌کند، اعتماد به توانایی‌هایش «حق ذاتی» او می‌شود. چنین دختری در امنیت کامل بزرگ می‌شود؛ بدون آن‌که نگران اثبات توانایی‌هایش باشد. چنین فردی در بزرگسالی به راحتی می‌تواند قدرتش را اعمال کند، اقتدارش را نشان دهد و توانایی‌هایش را به ظهور برساند.

کهن‌الگوی آتنا در هر نقطه‌ای که یک زنِ قربانی، شروع به برنامه‌ریزی برای بقا یا خلاصی از شرایط کند، فعال می‌شود.

در این دنیای رقابتی، کهن‌الگوی آتنا امتیاز تعیین‌کننده‌ای نسبت به آرتمیس دارد. آرتمیس اهداف را انتخاب کرده و برای رسیدن به آن‌ها رقابت می‌کند، اما او زره‌پوش نیست؛ زیرا اسطوره‌ی آرتمیس پیراهنی کوتاه به تن داشت. اگر کهن‌الگوی غالب یک زن به جای آتنا، آرتمیس باشد هر برخورد خصمانه یا فریبکارانه‌ی غیرمنتظره‌ای را شخصی قلمداد کرده، عصبانی یا آزرده‌خاطر شده و ممکن است احساساتی شود و آن‌گونه که باید و شاید مفید و موثر عمل نکند.

جهت‌گیری واقع‌گرایانه‌ی آتنا نسبت به جهان، نگرش عمل‌گرایانه‌اش، هماهنگی او با استانداردهای «بزرگسالان» و عدم پیروی از خیالپردازی یا ایده‌آل‌گرایی او را در این عنوان خلاصه می‌کند: «بزرگسال معقول».

آرتمیس نمود ویژگی‌های آرمانی جنبش زنان است؛ دستاورد و روح رقابت، مستقل بودن از مردان و عقاید مردانه و اهمیت دادن به زنان و نوجوانان ضعیف و آسیب‌دیده. آرتمیس مادرش لتو را در حین زایمان یاری داد. لتو و آرتوسا را از تجاوز نجات داد و تیتیوس متجاوز و اکتیون شکارچی را تنبیه کرد. او محافظ نوجوانان، خصوصآ دختران در سن بلوغ بود. این دغدغه‌های آرتمیس در راستای دغدغه‌های جنبش زنان است که منجر به سازماندهی کلینیک‌های آسیب‌دیدگان، کلاس‌های خودیاری، کمک به زنانی که مورد آزار قرار گرفته‌اند و ایجاد سرپناه برای زنان بی‌سرپرست شد. جنبش زنان بر روی زایمان ایمن و مامایی تأکید دارد و نگران موضوع زنای با محارم و هرزه‌نگاری هستند و انگیزه‌شان جلوگیری از آسیب دیدن زنان و کودکان و مجازات آسیب‌زنندگان است. خواهر

کهن‌الگوی آرتمیس به زن این توانایی ذاتی را می‌دهد تا عمیقآ بر روی آنچه برایش مهم است تمرکز کند و حواسش چه به خاطر نیازهای خودش و چه به خاطر رقابت با دیگران از مسیرش پرت نشود. در هر حال، هیچ‌چیز به اندازهٔ رقابت نمی‌تواند شوق «شکار» را در آرتمیس افزایش دهد.

در مقام اسطورهٔ باکره، آرتمیس در برابر عاشق شدن مصون بود. او مانند دیمتیر و پرسفون ربوده یا مورد تجاوز قرار نگرفت و هرگز جفت همسری نشد. آرتمیس در مقام کهن‌الگوی باکره، نمود حس دست‌نخوردگی، اتکا به خود و این عقیده است که «من می‌توانم مراقب خود باشم» و به زنان اجازه می‌دهد که با اعتماد به‌نفس و روحی مستقل به کار خود بپردازند.

آرتمیس در مقام اسطورهٔ شکار و ماه، تجسم روح مستقل زنانه است. کهن‌الگویی که او نمود آن است، زن را قادر می‌سازد تا اهدافش را در زمینه‌ای که خودش انتخاب می‌کند، دنبال نماید.

زندگی‌های زنان، به‌واسطه نقش‌هایی که می‌توانند داشته باشند و تصاویر آرمانی عصری که در آن زندگی می‌کنند، شکل می‌گیرند.

اگر خانواده دختری او را تشویق کند تا هر ویژگی که به طور طبیعی در وی ظهور می‌کند را پرورش دهد، آنگاه او نسبت به خودش احساس خوبی پیدا می‌کند و سعی می‌کند هرکاری که برایش اهمیت دارد را انجام دهد. خلاف این امر در خصوص دختری که کهن‌الگوی ذاتی‌اش مورد تأیید خانواده قرار نمی‌گیرد، نیز رخ می‌دهد. تقابل موجب تغییر الگوی ذاتی نمی‌شود، بلکه فقط موجب می‌شود تا دختر به خاطر ویژگی‌ها و علائقی که دارد، خودش را سرزنش کند. و اگر به چیزی غیر از آنچه هست تظاهر کند، ممکن است احساس غیرواقعی بودن به او دست بدهد.

خدابانوان، نمایانگر الگوهایی هستند که منعکس‌کننده زندگی در یک فرهنگ پدرسالار است.

آفرودیت، اسطوره عشق و زیبایی (بیشتر به نام رومی خود ونوس معروف است) در گروه سومی قرار دارد که کلا متعلق به خودش است و اسطوره کیمیاگری نام دارد. او زیباترین و مقاومت‌ناپذیرترین اسطوره بود. او روابط عشقی و فرزندان بسیاری داشت که حاصل روابط متعدد او بود. او مولد عشق و زیبایی، جاذبه جنسی، میل‌جنسی و زندگی جدید بود. او روابطش را خودش انتخاب می‌کرد و هرگز قربانی نبود. بنابراین، او همچون اسطوره باکره استقلال خود را حفظ می‌کرد و به شیوه اسطوره آسیب‌پذیر روابطی را برقرار می‌کرد. آگاهی او هم متمرکز بود، هم پذیرا و این اجازه را می‌داد که تبادلی دوجانبه شکل بگیرد که خود او و طرف مقابلش را تحت‌تأثیر قرار دهد. کهن‌الگوی آفرودیت به زنان این انگیزه را می‌دهد که در روابط خود بیش از دوام و پایداری، به دنبال شور و هیجان باشند، همواره به روش‌های خلاق ارج نهند و از تغییر استقبال کنند.

هستیا، کهن‌الگویی است که روی توجه درونی تمرکز دارد، به کانون معنوی شخصیت یک زن.

درست همان‌طور که کهن‌الگوی «مادر»، ساختار احساسی عمیقی است که کودک می‌تواند در یک زن فعال کند، هر کودک نیز طوری «برنامه‌ریزی شده است» که آن کهن‌الگوی «مادر» را جست‌وجو کند. در مادر و فرزند هر دو (وبنابراین در تمام انسان‌ها)، تصویر مادر با رفتار و احساس مادرانه عجین شده است. این تصویر درونی که در روان شکل می‌گیرد، (تصویری که به‌صورت ناخودآگاه، واکنش‌های رفتاری و احساسی را تعیین می‌کند)، یک کهن‌الگوست.

یک زن نمی‌تواند در برابر زیستن الگویی که یک کهن‌الگو در اعماق روانش تعیین می‌کند، مقاومت نماید مگر آن‌که از آن الگو آگاه شود و بداند که این کهن‌الگو می‌خواهد از طریق او خود را تکمیل کند.

«اسطوره‌ها» نیروهای نامرئی و قدرتمندی هستند که رفتارها را شکل می‌دهند و عواطف را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.

زنانی که به سمت اسطورهٔ خاصی جلب می‌شوند، درمی‌یابند که این کهن‌الگو زندگی رویایی آن‌ها را تصویر می‌کند و تخیل آن‌ها را به پرواز درمی‌آورد.

فکر انسان‌ها بر درک آن‌ها از خودشان و دیگران تأثیر می‌گذارد که در ادامه بر روی احساسات و عملکردشان نیز تأثیرگذار خواهد بود.