بریده‌هایی از کتاب آموزش ۳۷ تجربه‌ی باارزش به کودکان پیش دبستانی

کودک شما برای یادگیری اطلاعات باید گوش کند. به او یاد دهید که یک شنونده خوب کسی است که دقت می‌کند، مشتاق است و به زبان بدن توجه دارد و سوال می‌پرسد.

برخی از کودکان به طور ذاتی از طریق شنیدن، بهتر یاد می‌گیرند (یادگیری شنیداری). برخی باید حتما نحوه انجام چیزی را ببینند. (یادگیری دیداری). این در حالی است که برخی دیگر باید لمس کنند، یا آن را احساس کنند و سعی می‌کنند آن را آزمایش کنند (یادگیری حرکتی) و بسیاری دیگر از طریق نوشتن، صحبت کردن و خواندن، نگاه کردن به الگو، کارکردن با سایر افراد، کار کردن به تنهایی، تصویر سازی، کشیدن نمودار و حتی استفاده از موزیک یاد می‌گیرند.

فکر کردن و یادگیری یکی از چیزهایی است که کودکان در سنین پایین، بیشتر از هرچیز به آن علاقه دارند و این بهترین زمان برای کمک به کودکان در جهت رشد فکری یا شناختی و نیز رشد مهارتها می‌باشد. بنابراین ببینید که در این میان چه چیزی چشمان او را باز می‌کند و او را به کاوش وامی‌دارد. یک جرقه می‌تواند آتشی در اشتیاق و علاقه‌ی او ایجاد کند و او را در مسیر موفقیت آینده قرار دهد.

به فرزند خود آموزش دهید که قبل از انجام هر کاری به این نکته فکر کند که کار و رفتار او ممکن است چه احساسی را در دیگران بوجود آورد.

اگر فکر می‌کنید که کودک شما از طریق شنیدن بهتر یاد می‌گیرد، توانایی‌ها و قابلیتهای او را به سمت یک بازی تمرکزی که نیاز به دقت در نگاه و مقایسه‌ی الگوها دارد، سوق دهید. هر چقدر کودک در سن پایین مهارتهای یادگیری بیشتری را گسترش دهد، در آینده در زمان شروع مدرسه، برای رسیدن به موفقیت آمادگی بیشتری پیدا می‌کند.

تمرین و تجربه‌های مداوم همراه با «تمرکز کردن» و توجه کردن، گوش دادن و پیروی از دستورالعمل‌ها، سبب به وجود آمدن مهارتهای مفید در آغاز مدرسه می‌شود.

طبقه بندی کردن یکی از زیر بناهای مهم در یادگیری مفاهیم ریاضی می‌باشد. فرزند خود را تشویق کنید تا اشیاء، ایده‌ها، صداها، بوها یا مزه‌های اطراف خود را در گروه‌هایی، بر حسب ویژگیهای مشترکی که دارند، طبقه‌بندی کند. صبحانه را بر حسب شکلی که دارد، توصیف کنید. نان شما به شکل مربع می‌باشد. لیوان شما به صورت استوانه‌ای است. انگور بیضی شکل می‌باشد.