بریده‌هایی از کتاب یک روز را ۳۶۵ بار تکرار نکنیم (۱)

«رابطه با دیگری وجود ندارد» هر قول و قراری که می‌گذارید در نهایت با خودتان است. حتی وقتی با شخص دیگری به‌توافق می‌رسید، ذهنتان به‌آن واقف می‌شود و آن را به‌عنوان تعهدی ثبت می‌کند. شما در واقع با خودتان به‌توافق می‌رسید که کاری صورت بدهید. و وقتی این کار را نمی‌کنید، اعتمادتان به‌خودتان سلب می‌شود. نتیجه آن کاهش اعتماد به‌نفس، عزت نفس و احترام به‌خود است.

بخشودن و رها کردن کسانی که شما را آزرده می‌کنند، یعنی از هویت‌مان به‌منزله فردی که آزرده شده است، رها شویم. این عمل به‌ما اجازه می‌دهد که از چرخه غیرضروری درد، خشم و انتقام متقابل که ما را در اسارت رنجمان نگاه می‌دارد، آزاد شویم.

آنچه یک انسان برای خلاقیت و رهبری بیش از همه نیاز دارد «جهل پویا» است. یعنی توانایی کنار گذاشتن آنچه که می‌داند، تا بتواند بدون تعصب، قدرت درک و پذیرش دیدگاه و نظرات دیگران را داشته باشد. اگر ذهن ما به‌حال خود گذاشته شود تمایل دارد جهان را به‌صورت الگوهای آشنا با باورهای قبلی خود ببیند.

ثروت، پاداشی است که در قبال خدمتی که ارایه می‌دهیم به‌دست می‌آوریم.

تمرکز بازندگان همیشه برغیرممکن‌هاست. اما آنکه مثبت می‌اندیشد به «شدن» فکر می‌کند و با تمرکز بر «شدن» هاست که هر چیزی را به‌واقعیت بدل می‌کند.

از گذشت بهتر هم وجود دارد و آن فراموش کردن است.

من نمی‌توانم یک کوچه بن‌بست است.

هر روز مدتی را در سکوت بگذرانید و از خود بپرسید: «من کیستم؟ هدف از به‌دنیا آمدنم چیست؟ به‌کجا می‌روم؟ آیا از هدف دور شده‌ام یا به‌آن نزدیک می‌شوم؟»

«اگر شخصی نُه فضیلت و یک عیب داشت، به نُه فضیلت او بیندیشید و یک عیب او را فراموش کنید و اگر کسی نُه عیب داشت و یک فضیلت نُه عیب او را فراموش کنید و به‌یک فضیلت او بیندیشید.

هر چیزی که تقویت‌کننده است، آسیب‌زننده هم هست

خود را بی‌ارزش پنداشتن یکی از نشانه‌های آن است که خود را دوست نداریم.

بیایید از اندیشه‌هایی که مشکل و رنج می‌آفرینند دوری گزینیم.

تا کسی شروع‌کننده نباشد برنده نیز نخواهد بود.

«یک کیسه خالی را نمی‌توان ایستاده نگه داشت.»

به‌هر کسی به‌اندازه‌ای امتیاز داده می‌شود که حقیقتآ از آن میزان اعتبار و امتیاز برخوردار باشد.

هرگاه مطمئن هستید عقب‌نشینی نکنید.

ثروت نه تنها آن چیزی است که دارید بلکه آن چیزی است که هستید.

طوری رفتار نمایید که شایسته تقلید فرزندان و اطرافیان خود باشید.

از خدا چیزهای بزرگ بخواهید تا چیزهای بزرگ بستانید.

زن سالخورده‌ای به‌من گفت: «من جوانی هشتاد ساله هستم.» پرسیدم: «راز جوانی‌ات در چیست؟» گفت: «امیدهایم را از دست نداده‌ام.»