بریده‌هایی از کتاب یک روز را ۳۶۵ بار تکرار نکنیم (۱)

بهتر است الماسی ناقص باشی تا سنگریزه‌ای بی‌نقص.

همیشه بزرگوارتر از آن باشید که برنجید و نجیب‌تر از آن باشید که برنجانید.

«شایسته الگو بودن» اگر بخواهیم فقط یک قانون برای رهبری بنویسیم چنین است: طوری رفتار نمایید که شایسته تقلید فرزندان و اطرافیان خود باشید.

ترجیح می‌دهم ایستاده بمیرم تا اینکه به‌زانو درآمده زندگی کنم.

در دشت‌های تردید استخوان‌های پوسیده میلیون‌ها نفر به‌چشم می‌خورد. کسانی که در آستانه پیروزی، به‌انتظار نشستند، و در آن انتظار جان باختند.

اگر نزدیکان‌تان شما را تحقیر می‌کنند و پایین می‌کشند، شاید زمان آن باشد که تغییراتی بدهید. «دوستانم باور نمی‌کردند بتوانم سخنرانی موفق شوم. از اینرو چاره‌ای اندیشیدم. رفتم و برای خودم دوستان جدیدی پیدا کردم!»

من افراد زیادی را دیده‌ام که برای اثبات برتری دین خود به‌دیگران، حاضر به‌انجام هر کاری هستند. آنها بحث و جدل‌های طولانی به‌راه می‌اندازند. حتی حاضرند برای این بحث بجنگند و بمیرند. اما افراد معدودی را دیده‌ام که برای دین خود و مطابق با آن زندگی می‌کنند و گواه عمل به‌آموزش‌های دین، در زندگی روزمره هستند.

دشوارترین بخش نوشتن نامه، نوشتن سطر اول آن است. دشوارترین بخش تلفن زدن، برداشتن گوشی و شماره‌گیری است و دشوارترین بخش نواختن پیانو، نشستن پشت آن و قرار گرفتن در برابر کلیدهاست. زمان شروع است که اغلب اشخاص را متوقف می‌کند.

اگر می‌خواهید موفق باشید، باید از هم‌اکنون مانند افراد موفق زندگی کنید و موفقیت را از هم‌اکنون در خود احساس کنید.

قانونی داریم که اینجا صادق است: «ما به‌محیط‌مان عادت می‌کنیم.» اگر با آدم‌های بدبخت نشست و برخاست کنید، کم‌کم به‌بدبختی عادت می‌کنید و فکر می‌کنید که این طبیعی است!