بریده‌هایی از کتاب دیوان نرگسی ابهری

لب همان به که ببندیم و حکایت نکنیم از کسی شکر نگوییم و شکایت نکنیم...

- آن پریرو چو نیاید به در از خانه خویش به چه افسون برمش جانب ویرانه خویش...

چندای دل فکر درد بی‌دوای من کنی از برای او چه کردی کز برای من کنی

هر شب ای دل گفتگوی زلف جانان می‌کنی خود پریشانی و ما را هم پریشان می‌کنی

کبوترنامه من برد سویش، چون کنم یارب که نتواند به او گفتن سخنهای زبانی را