بریده‌هایی از کتاب آن مرد با باران می‌آید

رفتی کلاس اول این شعر را عوض کن: آن مرد تا نیاید ... باران نخواهد آمد ...

وقتی به خدا توکل کردی، دیگه نباید از هیچ چیز بترسی

یه بچه‌مسلمون زیر بار ظلم و زور نمی‌ره. از مرگ در راه حق نمی‌ترسه. یه بچه مسلمون شرف خودشو به دلارهای امریکایی نمی‌فروشه ...

وقتی هدفت تو زندگی رضایت خدا باشه، اون‌وقت می‌بینی که تحمل درد و رنج و سختی برات آسونه. وقتی بدونی قدم تو راهی گذاشتی که خدا می‌خواد، وقتی واسه عزت و سربلندی دینت تلاش کنی، اون‌وقت حتی از مرگ هم نمی‌ترسی.

تاریخ می‌گه واسه سربلندی و عزت اسلام همیشه باید یه‌عده فدا بشن.

«اگه به‌خاطر اسلام و قرآن کشته بشی، شهیدی.»

«وای اگر خمینی حکم جهادم دهد، ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد»

حتی اگر همه‌ی ما رو تکه‌تکه کنن، مثل اون نوجوون دشت کربلا، دست از حسین نمی‌کشیم، از مرگ و کشته شدن در راه خدا نمی‌ترسیم و فریاد می‌زنیم «احلی من‌العسل».

ما حکومت غیراسلامی نمی‌خوایم. ما رژیم اسرائیلی نمی‌خوایم. ما دولت نوکر امریکا نمی‌خوایم. ما نمی‌خوایم زیر بار ذلت زندگی کنیم. حتی اگر همه‌ی ما رو تکه‌تکه کنن، مثل اون نوجوون دشت کربلا، دست از حسین نمی‌کشیم، از مرگ و کشته شدن در راه خدا نمی‌ترسیم و فریاد می‌زنیم «احلی من‌العسل».

ـ صبر کن حالا! این تازه اولشه. شاهنامه آخرش خوشه، آقابهزاد! ...

هر خونی که می‌ریزه، مسئولیت ما رو سنگین‌تر می‌کنه.

«به داغ باید زمان داد تا سرد و فراموش بشه.»

ـ رهبر ما چهارده سال قبل، وقتی داشتن تبعید می‌شدن، فرمودن سربازای من الان تو گهواره‌هاشون هستن. افتخار کنین که اون سربازا شماها بودین برادرا! رهبر ما، چهارده سال پیش، رو غیرت و دلاوری و شعور و حق‌طلبی شماها برای به ثمر نشستن این نهضت حسینی، حساب باز کردن. شما سربازای اسلام هستید. یه بچه‌مسلمون زیر بار ظلم و زور نمی‌ره. از مرگ در راه حق نمی‌ترسه. یه بچه مسلمون شرف خودشو به دلارهای امریکایی نمی‌فروشه ... هیهات من‌الذله!

می‌گویم: «اگه به‌خاطر اسلام و قرآن کشته بشی، شهیدی.»

امروز روز به ثمر نشستن خون سرخ جوانان وطنه

یکی‌شان می‌گوید: «ساواک اگه کسی رو بگیره، دیگه باید فاتحه‌اش رو خوند. جنازه‌شم دیگه به خانواده‌ش نمی‌دن.»

عزیز آه بلندی می‌کشد: «صبر داشته باش مرد! ... صبر ... ان‌الله‌مع‌الصابرین.»

شما می‌گی آسّه بریم و آسّه بیایم و کاری به کار مملکت نداشته باشیم. واسه خودمون دین‌مون و نماز و روزه‌مونو داشته باشیم. آخه مگه می‌شه؟ امروز به دخترت می‌گن نباید باحجاب بیای مدرسه، شما هم کوتاه میای و اونو با این‌همه استعداد، از حق تحصیل محروم می‌کنی. اگه فردا گفتن مثل دوره‌ی اون پدرسوخته باید کشف حجاب بشه، چی‌کارش می‌کنی؟ تا ابد کنج خونه قایمش می‌کنی؟ پس‌فردا اگه دوباره سگِ یه امریکایی به ناموست شرف پیدا کرد، چی؟ اگه زن و بچه‌ات امنیت نداشتن پا از خونه بیرون بذارن چی؟ حالا فقر و اعتیاد و هرزگی و تاراج نفت و سرمایه‌های مملکت‌مون پیش‌کش!

رفتی کلاس اول این شعر را عوض کن: آن مرد تا نیاید ... باران نخواهد آمد ...

وقتی به خدا توکل کردی، دیگه نباید از هیچ چیز بترسی. شما رعایت احتیاط رو بکنید، ایشاالله که اتفاق بدی نمی‌افته.