بریده‌هایی از کتاب فیلم‌نامه‌نویسی در ده روز (چگونه در ده روز یک فیلم‌نامه بنویسیم؟)

زمانی را در طول هرروز برای نوشتن خود مشخص کنید. در طی این مدت زمانی، باید روی صندلی‌تان میخکوب شوید و هیچ‌چیزی نباید حواس‌تان را پرت کند. بدون تماس تلفنی، بدون جستجو کردن در اینترنت، بدون تماشای تلویزیون، هیچ‌گونه چیزی که باعث حواس‌پرتی شود، نباید در کار باشد. بگذارید دوستان و خانواده‌تان بدانند، در حال انجام چه کاری هستید و در هنگام نوشتن، همانند سایر مشاغل، نباید حواس‌تان پرت شود. وقتی به آن‌ها بگویید که برنامه‌ای ده‌روزه برای نوشتن دارید و مصمم به انجام آن هستید، از حمایت و برخوردهای آنان شگفت‌زده خواهید شد.

بزرگ‌ترین مشکل اکثر نویسنده‌ها این است که زمان بسیار زیادی را صرفِ طرح‌ریزی برای یک فیلم‌نامه‌ی تمام و کمال می‌کنند. ماه‌ها و شاید حتی سال‌ها، زمان خود را این‌گونه تلف می‌کنند

سبکِ سریع نوشتن که در این کتاب می‌آموزید، نه‌تنها باعث می‌شود کار نگارش فیلم‌نامه‌تان سریع‌تر به پایان برسد، بلکه هیجانِ فیلم‌نامه‌تان را هم حفظ می‌کند. با دنبال کردن سیستمِ سریع‌السیر ما در نوشتن، متوجه خواهید شد که انرژی خلاقانه‌تان با حداکثر توان در متن‌تان حاضر خواهد بود و در سراسر فیلم‌تان، عنصر غافلگیری و ماهیتِ اصیل کار را مشاهده خواهید کرد.

ما رؤیاپردازی را دوست داریم. ما نویسنده هستیم. رؤیاهایمان را به زندگی می‌آوریم، این کاری است که ما انجام می‌دهیم.

تعیین زمان و مکانی مشخص برای نوشتن، به شما کمک می‌کند تمرکزتان را حفظ کنید و در مسیر درست و مناسب حرکت کنید.

کالی خوری، نویسنده‌ی فیلم‌هایی همچون تلما و لوئیس، چیزی برای گفتن و سازنده‌ی سریال نشویل، یک گام فراتر برداشته و این چنین می‌گوید: «کتاب سید فیلد رو در دست گرفتم و نگاهی به اون انداختم. به نظرم اومد که خیلی ساختار محور است، من هرگز نمی‌تونم این‌طور بنویسم. می‌خوام قصه‌ام رو بگم. می‌دونم، چی باعث می‌شه یه فیلم خوب بشه. می‌دونم چی رو می‌خوام ببینم.»

نقل است که؛ بازنده‌هایی وجود ندارند جز ترسوها. وقتی مدام با بهانه‌هایی همچون "طرح‌ریزی" یا "قرار گرفتن در شرایطِ نوشتن"، این کار را به تعویق بیندازید، درواقع قبل از شروع به نوشتن، دچار ترس شده‌اید.

زمان آن فرارسیده که رؤیاپردازی را متوقف کنید و نوشتن را آغاز کنید! بزرگ‌ترین مشکل اکثر نویسنده‌ها این است که زمان بسیار زیادی را صرفِ طرح‌ریزی برای یک فیلم‌نامه‌ی تمام و کمال می‌کنند. ماه‌ها و شاید حتی سال‌ها، زمان خود را این‌گونه تلف می‌کنند. این چیزی جز یک طرح تعویق اندازیِ مفرط نیست و موجب می‌شود ۹۹ درصد از نویسندگان رؤیاپرداز، حتی پیش از شروع دوران حرفه‌ای‌شان، به بن‌بست بخورند.

خطری که در رابطه با صرف زمانی طولانی برای نوشتن فیلم‌نامه وجود دارد این است که امکان دارد نویسنده در هر نکته‌ی جزئی در رابطه با صحنه، ایده‌ی داستانی و شخصیت‌ها دچار تردید شود و مدام به آن‌ها فکر کند تا این‌که فیلم‌نامه درنهایت جذابیت و عنصر غافلگیرکنندگی خود را از دست بدهد. نتیجه این می‌شود که این فیلم‌نامه همچون سایر فیلم‌نامه‌ها می‌شود که یا توجه خاصی به آن نمی‌شود و یا به فروش نمی‌رسد!

آن صفحه‌ی سفیدی که به شما زل می‌زند، حتی خلاق‌ترین ذهن‌ها را هم فلج می‌کند. اما نکته‌ی امیدوارکننده این است که به‌محض شروع نوشتن، باقی راه، سرازیری است.

اما به‌محض این‌که این رؤیا به ذهن‌تان آمد، زمان آن فرارسیده که بنشینید و فیلم‌تان را بنویسید!

هر داستان فرعی‌ای را که به فیلم خود اضافه می‌کنید، باید به شکلی موجب پیشرفت در کشمکش درونی یا بیرونی داستان شوند. در حقیقت، بهترین زیر داستان‌ها، باید هم به پیشروی کشمکش درونی و هم کشمکش بیرونی داستان کمک کنند.

بازنده‌هایی وجود ندارند جز ترسوها. وقتی مدام با بهانه‌هایی همچون "طرح‌ریزی" یا "قرار گرفتن در شرایطِ نوشتن"، این کار را به تعویق بیندازید، درواقع قبل از شروع به نوشتن، دچار ترس شده‌اید.

«اگر برای خواندن زمان ندارید، یا زمانی را صرف خواندن نمی‌کنید، آن‌وقت ابزار لازم را برای نوشتن ندارید.»

بگذارید شخصیت‌های داستان، پایان فیلم را تحمیل کنند.

پیشنهاد ما این است که برای درک بهتر درباره کل فرآیند، ابتدا یک‌بار کتاب را به‌طور کامل بخوانید، سپس این دوره‌ی ده‌روزه را دنبال کنید، از روز اول تا روز دهم. و به خاطر داشته باشید که در این راه، هیچ بازنده‌ای وجود ندارد، مگر ترسوها.

وقتی زمان زیادی را صرف نوشتن نسخه اولیه فیلم‌نامه کنید، با مشکل توجه بیش‌ازحد به جزییات و غفلت از منظره کلی مواجه می‌شوید. به نقطه‌ای می‌رسید که بیش‌ازحد درباره موضوع فکر می‌کنید و درگیر افکار مزاحم می‌شوید. وقتی این فرآیند خیلی به طول بیانجامد، در مورد همه چیز به تردید می‌افتید و زمانی که بالاخره کار نوشتن فیلم‌نامه به پایان برسد، احتمالاً با ماهیتی روبه‌رو هستید که فاقد بیانی پویا و بدیع است. بدتر این‌که، اگر پیش از آغاز نوشتن فیلم‌نامه، مدت زمان بسیار زیادی را صرف فکر کردن کنید، این احتمال وجود دارد که شور و شوق خود را درباره ایده‌ی فیلم‌نامه از دست دهید، درواقع ممکن است ایده‌ی عالی‌تان درباره فیلم، هرگز روی کاغذ آورده نشود.

بزرگ‌ترین مشکل اکثر نویسنده‌ها این است که زمان بسیار زیادی را صرفِ طرح‌ریزی برای یک فیلم‌نامه‌ی تمام و کمال می‌کنند. ماه‌ها و شاید حتی سال‌ها، زمان خود را این‌گونه تلف می‌کنند. این چیزی جز یک طرح تعویق اندازیِ مفرط نیست و موجب می‌شود ۹۹ درصد از نویسندگان رؤیاپرداز، حتی پیش از شروع دوران حرفه‌ای‌شان، به بن‌بست بخورند. وقتی ایده‌ای عالی در کنار شخصیت‌های مناسب برای یک فیلم در ذهن دارید، زمان آن فرارسیده که بنشینید و نوشتن را آغاز کنید!

تنها هدف نوشتن طرح اولیه این است که قبل از نوشتن فیلم‌نامه، به شما بگوید قرار است به کجا بروید. اگر تصور می‌کنید در ابتدا لازم است طرح اولیه‌ای بنویسید، این کار را بکنید، اما مختصر و سریع آن را بنویسید.

اگر نوشتن را با این طرز تفکر آغاز کنید که نسخه اول باید کامل و بی‌نقص باشد، بعید است که بتوانید به‌سرعت صفحات را از نوشته‌های‌تان پر کنید و به صفحات بعدی بروید.