بریده‌هایی از کتاب همدرد

این جنگ است. بی گناهان کشته می شوند. قتل وقتی است که بدانی آن ها بی گناهند.

این مشروب کمکی به من نمی کند اما کمک می کند روزنامه نگارهایی را به خاطر بیاورم که به آن ها اتاق مجانی و میز می دادیم، البته در زندان تا قدرت داشته باشند کمی بیشتر حقیقت را بگویند.

اما من می توانم قوانین را منحرف کنم، نمی توانم؟ اگر راهش را بدانید، حتی می توانید قوانین را نقض کنید.

دنیا جای بهتری بود اگر کلمه ی «قتل» را هم مثل کلمه ی «استمناء» پچ پچ کنان به زبان می آوردیم.

به این نتیجه رسیده بود که رسیدن به رفاه، پاداش بهتری از کسب مدال افتخار است.

نوازندگان با نواختن، بخشی از غم خود را فراموش می کنند، چیزی که من با آن خوب آشنا بودم.

ممکن است ناامیدی ضخیم باشد اما دوستی از آن کلفت تر است.

طوری از کلمات استفاده می کرد که از گلوله ها؛ خلاصه و هدفمند.

خوب است همیشه بهترین دشمن ها را تحسین کرد تا اینکه بدترین ها را بین دوستان یافت

وقتی مردی مسئول نان یک عده می شود، به ندرت درستکار از آب درمی آید.