بریده‌هایی از کتاب لات‌مهرگان (گونه‌ای که از نو باید شناخت)

اگر همۀ قشرها با حضور درد در جامعه مخالف باشند، چه عواملی از وجود این دردها حمایت می‌کنند که هنوز نابود نشده‌اند؟

برای کنترل شرایط لازم است از قوانین این جنگ دانش کافی داشته باشید

چنین شکلی از پایداری در یک حالت مشخص رخ نمی‌دهد؛ بلکه نیاز به ترکیبی از حالت‌های مناسب داریم و این بدان مفهوم است که بازارهای اقتصادی نیاز به مدیریت دارند نه قهرمان. و طرح موضوعی به‌نام «خودتنظیمی بازار» بیش‌تر به یک شوخی شباهت دارد که با ظاهری علمی ارائه می‌شود.

حالتی که در آن خریدار طالب کالای خوب و باکیفیت است و حاضر نیست که هر کالایی را بپذیرد و هم‌زمان فروشنده نیز به محصولی که تولید می‌کند، افتخار می‌کند و خودش نیز حاضر نیست هر کالایی با نام او وارد بازار شود.

«رکود تورمی»؛ و حضور آن را در جامعه این‌طور تشخیص می‌دهند که بدون شکل‌گیری معامله‌ای در بازار، صاحبان اجناس، قیمت آنها را افزایش می‌دهند

نیروی حرص و طمع در فروشندگان بدون هیچ نیروی بازدارنده‌ای در حال افزایش است و از طرفی با تبلیغات غلط و ایجاد ترس بین خریداران، در مورد آیندۀ مسکن و نیز سوءاستفادۀ هم‌زمان از ناآگاهی‌ها از کیفیت مسکن، همگی به کمک هم موفق شده‌ایم بدون هیچ دلیل منطقی مسکن نامناسب و بی‌کیفیت را گران کنیم.

آنها مایلند وانمود کنند که حرصی برای دریافت پول شما ندارند و حتی وانمود به این‌که در این بازی اصلاً پول به درد آنها نمی‌خورد و بلکه به نفع شما در نقش خریدار است که پول را به مسکن تبدیل کنید. این جنگی تمام‌عیار بین جاه‌طلبی‌های فروشنده و ترکیب ترس و حرص خریدار است.

بازی حاکم در اغلب بازارها و از جمله بازار مسکن همیشه بر سر این است که چگونه کسی که فروشنده محسوب می‌شود نیروهای درونی کسی را که خریدار محسوب می‌شود در زمان و دورۀ مناسب تحریک کند

خلاصۀ کلام این‌که از سه نیروی درونی حرص و ترس و جاه‌طلبی من و شما و همۀ ما، هم‌زمان به هر سه نیاز داریم تا تصمیمات صحیحی را اتخاذ کنیم. به هر یک از این نیروهای محرکه اگر بیش از اندازه میدان دهیم، ایمنی به مخاطره خواهد افتاد.

خلاصۀ کلام این‌که از سه نیروی درونی حرص و ترس و جاه‌طلبی من و شما و همۀ ما، هم‌زمان به هر سه نیاز داریم تا تصمیمات صحیحی را اتخاذ کنیم.

ممکن است نیروی جاه‌طلبی درون شما قبلاً به اندازه‌ای رشد کرده باشد که دیگر ترس از اشتباه را فراموش کرده و یا هیچ حرصی برای یادگیری بیش‌تر نداشته باشد.

یک سیستم برای رشد یا تغییر به نیروی محرکه‌ای متناسب با ابعادش نیاز دارد. درست همانند یک درخت که برای رشد بیش‌تر، ریشه‌هایش را بیش‌تر به اطراف می‌گستراند. به عبارت دیگر، با نیروی اندک نمی‌شود مسیر یک سیستم و یا محصول آن را تغییر داد.

در کل ریاضی‌دانان می‌گویند، رفتار یک «معادلۀ دیفرانسیل» به شرایط مرزی آن بستگی دارد. ما هم شبیه یک «معادلۀ دیفرانسیل» بسیار پیچیده هستیم و اگر شرایط مرزی ما عوض شود، رفتار ما هم عوض می‌شود؛ درست مثل این‌که در یک میهمانی عادی رفتاری مشابه یک مجلس سوگواری نداریم.

قطعاً دلیل این‌که آن محصولات تولید می‌شوند این است که کسی آنها را می‌خواهد و اگر کسی آنها را بخواهد، هرقدر که پنهانشان کنید آنها را می‌یابد!

اول از همه باید توجه داشته باشید که یک سیستم همانند یک درخت است، آنچه توجه شما را جلب می‌کند سبزی و میوه‌ها، یعنی محصولات درخت است! اما ریشه‌هایی که آن محصولات را تولید می‌کنند در اعماق زمین پنهان هستند! بنابراین اگر از میوه‌های درخت یا همان محصول سیستم ناراضی هستید، اصلاً سعی نکنید با زور با آن برخورد کنید! چیدن و پنهان کردن آن میوه‌ها مشکلی را حل نمی‌کند

واقعیت این است که معمولاً یک سیستم هوشمند سعی می‌کند، بدون تحریک و سروصدای اضافی، برای هریک از اعضای خود نقشی نه‌چندان دقیق و نه‌چندان صلب مشخص کند! خوشبختانه، به‌دلیل بی‌دقتی، ما هم آن را نه‌چندان دقیق اجرا می‌کنیم!

یک سیستم را می‌توان از نحوۀ جریان پول و خدماتی که در آن جابه‌جا می‌شود، شناخت!