بریده‌هایی از کتاب یک فنجان قهوه تلخ

بخشش چشمه جوشانی است که انسان هرگز از نوشیدن آن سیراب نخواهد شد.

وقتی نماز می‌خوانی، در حالی که در قلبت به یگانگی خداوند اعتراف می‌کنی و کلمات را بر زبان جاری می‌سازی، با اعضاء و جوارح نیز کلمه وحدانیت را به تصویر می‌کشی. مثل هوالحی... مثل لااله‌الاالله ...

باید انسان‌های خوب را دوست بداری و انسان‌های بد را به دستان قدرتمند خداوند واگذار کنی... تنها در این صورت است که به اطمینان و آرامش خواهی رسید...

اخبار پیروزی‌های پی در پی سربازان میهن و عقب‌نشینی دشمن از خاک این مرز و بوم در دل هر ایرانی شکوفه‌های امید را می‌نشاند، اما بهایی که برای کسب این اخبارشادی‌آفرین پرداخت می‌شد، بسیار گزاف و سنگین بود. خاک غرب و جنوب ایران آغشته به خون غیورمردانی بود که لحظه‌ای از پا نمی‌ایستادند و تا پای جان ایستاده بودند تا از خاک و ناموس ملت‌شان پاسداری کنند.

چرا باید بچه‌هایمان را عادت بدهیم که رنگ‌ها را نادیده بگیرند؟ رنگ جزئی از زندگی ماست. با قرمز عاشق می‌شویم. با زرد انرژی می‌گیریم. با آبی آسمانی می‌شویم. با سفید لطیف می‌شویم. با سبز پرطراوت می‌شویم. با...

- زندگی تا وقتی جاری است که امید هست!...

همان آدم‌های معمولی که هر روز بی‌تفاوت از کنارشان گذشته، به اسطوره‌ای از فداکاری، گذشت، ایثار و ایمان تبدیل شده‌اند. مرسده می‌دانست و باور داشت که همه آنها قهرمانانی هستند که تاریخ فردای ایران به دست آنان نوشته خواهد شد...

هر انسانی در بدو تولد از راز خلقت آگاه است و چون پا به این جهان می‌گذارد، می‌خواهد پرده از آن بردارد. اما فرشته نگهبان او انگشت نشانه‌اش را بالای لبش می‌گذارد و به او می‌گوید، «هیس!...»

مردها موجودات غیرقابل‌تحملی هستند. تا وقتی کودک هستند مادرانشان را می‌آزارند و وقتی بزرگ می‌شوند همسرانشان را.