بریده‌هایی از کتاب غذا، دعا، عشق

عادت و وابستگی، دستمایه تمام داستان‌های عشق‌های شیدایی است.

خداوند هرگز دری را بر روی بنده‌اش نمی‌بندد، مگرآنکه در دیگری را باز کند

عشق‌های بی‌ثمر همواره این‌گونه است. ما شخصیتی از همسرانمان خلق می‌کنیم و از آنان می‌خواهیم همان‌گونه که ما می‌خواهیم، باشند و وقتی از ایفای نقشی که برایشان در نظر گرفته‌ایم سرباز می‌زنند، احساس شکست و ناامیدی می‌کنیم.

دوستم جولیو، به من گفت هر شهری پیام‌آور چیزی است و هرکس پیامی را به دیگران انتقال می‌دهد و از من پرسید پیام من چیست، پاسخی برای سؤالش نداشتم. آن روز پاسخ این سؤال را نمی‌دانستم، اما حالا می‌دانم. آخرین هفته‌ای که در آشرام بودم، آن را یافتم. در کتابخانه، کتابی قدیمی دربارهٔ یوگا می‌خواندم. آن کتاب سالکانی را که در قدیم سیر و سلوک روحی انجام می‌دادند، در قالب واژه‌ای جالب توصیف کرده بود. در سانسکریت به این افراد Antevasion می‌گویند. یعنی کسی که حد و مرز دو دنیا را می‌شکند. او در جایی میان دو دنیا زندگی می‌کند و همواره در پی دانش است. وقتی این توصیف را می‌خواندم، دریافتم که این واژه بیانگر شخصیت من است. من در جایی میان افکار قدیمی و ادراکات جدیدم زندگی می‌کردم. گاهی در زمین بودم و گاهی در خلاء و همواره در پی دانش و یادگیری.

خندید و گفت: «چرا کسایی که یوگا کار می‌کنن انقدر چهره‌شون جدی و خشنه؟ اما در مراقبه‌ای که می‌خوام بهت آموزش بدم، کافیه چهره‌ت خندان باشه. کافیه با فکرت بخندی، تمام وجودتو پر از انرژی مثبت کنی و انرژی منفی رو از خودت دور کنی. امشب این کارو در هتل تمرین کن. عجله نکن. به خودت سخت نگیر. اگه زیاد سخت بگیری، مریض می‌شی. تو می‌تونی با لبخند انرژی مثبتو در تمام بدنت به جریان دربیاری. برای امروز کافیه. فردا همین موقع برگرد. من خوشحال می‌شم ببینمت، لیز. اجازه بده ناخودآگاهت تو رو راهنمایی کنه. اگه دوستات به بالی اومدن، اونا رو پیش من بیار تا کف دستشونو ببینم.»

جفت ایده‌آل تو وارد زندگیت می‌شه تا لایه‌های درونی شخصیتت رو به تو نشون بده و بعد ترکت می‌کنه.

هر شهری بیانگر واژه‌ای است که ویژگی اغلب ساکنانش را توصیف می‌کند. اگر به هر شهری که می‌روی، بتوانی افکار مردمی که در خیابان از کنارت می‌گذرند، بخوانی، درمی‌یابی که اغلب آنان به یک چیز فکر می‌کنند. فکری که در بین اغلب مردم مشترک باشد، همان معنا و پیامی است که شهر به جهانیان بیان می‌کند. اگر پیام فردی تو با پیام شهری خاص تطابق نداشته باشد، تو احساس می‌کنی که به آنجا تعلق نداری.

او به من گفت: «لیز، وقتی چیز جدیدی یاد می‌گیری، باید به خودت احترام بذاری و با خوت خوب رفتار کنی.»

دریافتم که نمی‌خواهم باردار شوم. انتظار داشتم که باردار شوم، اما این اتفاق رخ نداد. می‌دانم وقتی چیزی را می‌خواهی که باورش داری، چه حسی خواهی داشت. اما من هنوز به باور نرسیده بودم.