بریده‌هایی از کتاب تصاویر و نمادها

نکته مهمی که در این خصوص مهم و اساسی است، این است که تقدس آب‌ها و ساختار کیهان‌شناسی‌ها و مکاشفات آبی هرگز به‌طور کامل آشکار نشده است جز از طریق نمادپردازی آبی، که تنها «نظامی» است که پذیرای ادغام همه الهامات خاص تجلیات مقدس بی‌شمار می‌باشد

درست همان‌طور که غواص ـــ مروارید باید لخت و عریان به داخل اقیانوس فرو رود و راه خود را در بین هیولاهای اعماق دریا باز کند، همین‌طور نیز ریاضت‌کشان «در بین انسان‌های این دنیا» لخت می‌شوند

انسان موجودی تاریخی، عینی و واقعی است، او «در معرض شرایط» است. وجود اصیل و واقعی‌اش را در تاریخ، در زمان، در زمان خودش ـــ زمان یا دوره‌ای که زمان پدرش نیست ـــ واقعیت می‌بخشد. این زمان، نه زمان معاصرینش در قاره دیگر و نه حتی در کشوری دیگر است. بدین ترتیب، ما چه وظیفه‌ای داریم که درباره رفتار انسان کلی‌گویی کنیم؟

صورت بسیار رایج و گسترده نمادپردازی مرکز، درخت کیهانی است که در وسط عالم قرار دارد و سه عالم را بر روی یک محور نگه می‌دارد. هند ودایی، چین باستان و اساطیر ژرمنی و نیز ادیان «ابتدایی»، همه روایات مختلفی از این درخت کیهانی دارند که ریشه‌هایش به قعر دوزخ رفته است و شاخه‌هایش به آسمان رسیدند.