بریده‌هایی از کتاب زن ها در کپنهاگ

دعا كنید! برای شاعرها آنها غمگین زاده می‌شوند

بعضی فیلسوف‌ها می‌گویند پر زدن پروانه‌ای در هیمالیا می‌تواند در قطب جنوب وضع هوا را منقلب کند   شاید حقیقت داشته باشد اما آن‌جا که تانک‌ها رژه می‌روند آن‌جا که گوشت و خون می‌چکد از شاخه‌های درختان این حرف‌ها نمی‌تواند تسکینی برای ما باشد

بعضی فیلسوف‌ها می‌گویند پر زدن پروانه‌ای در هیمالیا می‌تواند در قطب جنوب وضع هوا را منقلب کند   شاید حقیقت داشته باشد اما آن‌جا که تانک‌ها رژه می‌روند آن‌جا که گوشت و خون می‌چکد از شاخه‌های درختان این حرف‌ها نمی‌تواند تسکینی برای ما باشد

یک شکست‌ناپذیر در مغز استخوان ماست کسی که هر صبح ما را از خواب‌هایمان بالا می‌کشد با امید و شور می‌گیردمان از میان ترق و ترق صدای شکستن و افتادن

هرکس در خود زندانی‌ست محاصره در دیوار ضخیم ِ کج‌فهمی محافظی محکم از پیش داوری‌ها

ما هم‌دیگر را می‌خواهیم تا یک‌دیگر را نادیده بگیریم مانند فیل‌ها

دعا كنید! برای شاعرها آنها غمگین زاده می‌شوند

همیشه همین‌طور تمام می‌شود: آدم تنها کنار پیاده‌رو ایستاده است و سیگارش را پک می‌زند با روحیه‌ای عالی و تقریباً بدبخت