بریده‌هایی از کتاب نبرد من

تاریخ بارها به ما نشان داده که ملتی که از راه زور، اسلحه را کنار گذاشتند با بدترین شکل ممکن حقارت و ننگ را پذیرفته است.

با اراده محکمی که داشتم می‌دانستم به جایی خواهم رسید.

ملتی که خود را تسلیم دیگران کند و اختیار خود را از دست بدهد آینده‌ای جز نابودی خود و آیندگان خود را ندارد

بعد از سپری کردن آن روزها بود که به این حرف ایمان آوردم که انسان زود به فقر و گرسنگی عادت می‌کند و به همه چیز بدبین می‌شود. آن روزها بسیاری از کارگران را دیده بودم که چون اوضاع خوبی را در روستای خود داشتند با ملت و دولت دوست و مهربان بودند اما بعد از این که به شهر آمده بودند و از یافتن شغل مناسب بازمانده بودند احساس و عواطف انسانی خود را از دست داده بودند و خوی یاغی گری در آنها زنده شده بود و برای امرار معاش خود دست به هر کاری زده بودند.

اعتقاد من همیشه این بود که دوران جوانی بهترین فرصت برای کسب تجربه و سرمایه گذاری برای آینده است و آنان که در سال های کهنسالی پیروز و موفق هستند در دوران جوانی به سرمایه گذاری و کسب تجربه پرداخته اند.

تعلیمات باید به گونه‌ای توسعه یابد که یک جوان بعد از مدرسه یا دانشگاه به یک فرد آلمانی غیر قابل شکست تبدیل شود. باید در قلب و مغز جوانان نهال اتحاد و ناسیونالیسم و احساس عشق به اجتماع را بارور کرد. در این صورت یک روز درختان برومند به شکل یک ملیت پاک و دارای غرور ملی و قدرت شکست ناپذیر، نمود خواهد کرد

بسیاری از معلمان تاریخ نمی‌دانند که هدف از درس تاریخ آموزش حوادث جنگی به دانش آموزان نیست و حوادث جنگی فایده ای برای دانش آموزان ندارد. این که دانش آموز بداند تاریخ وقوع جنگ ها چه زمانی بوده و مارشال چندم در چه تاریخی به دنیا آمده است بی فایده است. چیزی که در جنگ ها مهم هست، علت وقوع جنگ و تحقیق درباره نبردها و حوادث تاریخ است.

انگلیسی‌ها برای آزادی خود می‌جنگند و اگر اقتصاد خوبی ندارند به خوبی کشورها را با یکدیگر درگیر می‌کنند و اقتصاد آنها را می‌ربایند. ما برای رونق اقتصادی به دنبال متحد با خود هستیم ولی آنها از اتحاد دولت‌های اروپا بهره‌برداری می‌کنند.

اعتقاد من همیشه این بود که دوران جوانی بهترین فرصت برای کسب تجربه و سرمایه گذاری برای آینده است و آنان که در سال های کهنسالی پیروز و موفق هستند در دوران جوانی به سرمایه گذاری و کسب تجربه پرداخته اند.

معمولا مردم صلاح کار خود را نمی‌دانند و ناجی خود را نمی‌شناسند و به جای تقویت او شروع به مخالفت و تضعیف او می‌کنند. به این دلیل است که در طول سال‌ها افراد زیادی قیام می‌کنند تا روش جدیدی را به مردم خود آموزش دهند.