بریده‌هایی از کتاب قابلمه را فراموش کن! (اگر می‌خواهی سالم شوی و عمر طولانی داشته باشی)

«انسان ترجیح می‌دهد بمیرد اما از عادات غلطش دست بر ندارد.» تولستوی

عادات را تو برای خودت می‌سازی و سپس آن‌ها تو را می‌سازند

«یک لیوان آب‌هویج تازه بیشتر کلسیم دارد تا قرص‌های کلسیم موجود در داروخانه‌ها.»

تولستوی می‌گوید تا وقتی قصابخانه وجود دارد، میدان جنگ نیز وجود دارد. همچنین می‌گوید متأسفانه انسان حاضر است بمیرد، اما مایل نیست عادتی را ترک کند.

اگر می‌خواهی سالم شوی، باید گله را رها کنی، وگرنه تو نیز هنگام بیماری‌های سخت فقط سرنوشت را مقصر می‌دانی. این را همه می‌گویند. تو می‌توانی تمام تقصیرات خودت را به گردن تقدیرنویس بیندازی و او را مسبب بیماری‌هایت بدانی، اما راه دیگری نیز هست و آن اینکه تقدیرنویس سلامت خود شوی

اگر در فصل زمستان شروع به میوه‌خواری کرده‌ای، هروقت سردت شد لباس گرم‌تر بپوش. تو باید خرگوش آزمایشگاهی خود شوی و همه چیز را روی بدن خود امتحان کنی. لازم نیست مثل داروهای شیمیایی که عوارض و تأثیرات بعدی دارند، از تأثیرات بعدی میوه‌ها هراس داشته باشی. آن‌ها معجزه می‌کنند. اگر می‌خواهی این معجزه را ببینی، خودت امتحان کن. به خالق طبیعت اعتماد کن و نترس. افراد زیادی هستند که می‌شنوند می‌توان خود را با میوه سیر کرد، ولی باورشان نمی‌شود و تصور می‌کنند با میوه خوردن نمی‌توان کار کرد و قدرت داشت! این فقط پیش‌داوری است.

میوه تازه نه استخوان‌هایت را نابود می‌کند، نه دندان‌هایت را. فقط قابلمه است که باعث می‌شود نه‌تنها دندان‌ها و استخوان‌ها، بلکه همه جای تو داغان شود.

ما برای پشت میز نشستن ساخته نشده‌ایم. خیلی از بیماری‌ها بر اثر پشت میز نشستن به وجود می‌آیند.

لابد می‌پرسی پس چرا این همه عمر می‌کنیم؟ ما یک‌سوم عمر طبیعی بشر را داریم. غذاهای مرده و پخته باعث غیرطبیعی شدن ذائقه ما می‌شوند و آنچه شور نباشد، نمی‌توانیم بخوریم. گوشت و ماهی و تخم‌مرغ و غیره بدون نمک قابل خوردن نیستند.

تغییر روش زندگی راحت اما نگهداری آن مشکل است، زیرا اطراف تو پر از خوراکی‌های فریب‌دهنده و اغفال‌کننده است و بیشترشان لذت‌بخش نیز هستند؛ اما درواقع آن‌ها غذا نیست، بلکه موجبات عیش و نوش است.