بریده‌هایی از کتاب سرشار خیال پنجره از نگاه

وَ ... زشتی زانو زد برابرِ تزویر وَ ...

گاهی آرام آرام از هم می‌پاشد رابطه وَ گاه به یکباره فرومی‌پاشد خانه ویران می‌شود آشیانه

از حَد بگذرد کاری آری، نعمت می‌شود نکبت باران می‌شود سیلی بادی، طوفان می‌شود گاهی

شعری مثل من شوری مثل من من چرا عاشقِ کفتار بودم؟

اِستاده همچنان تنها پاییز در ژرفا در دانشگاه

من خودِ عشق بودم تو هَم لاشی من تَوَهُمِ فرشته تو هَم ابلیس بودی

... زیرا خاطرم آزرده است تنم پریشان است هیچ زمان نیآسودم دلگیر زِ رفتن‌ها و نرسیدن‌ها و تکرارها انگار فرسودم در خود فرتوت رو به مرگ

چه دیر چه زود همیشه بی‌وقت بی‌گاه همیشه بی‌وقت میرسم

زیرا خاطرم آزرده است تنم پریشان است هیچ زمان نیآسودم دلگیر زِ رفتن‌ها و نرسیدن‌ها و تکرارها انگار فرسودم در خود فرتوت رو به مرگ پشت به راه میرنده میرا رَوان

بودنت دردی نکاست از سرزمینِ تن مُردنت نیز هم چه فرق دارد؟ خر تویی یا من؟