بریده‌هایی از کتاب هوری: زندگینامه و خاطرات سردار شهید علی هاشمی

علی در همه‌ی کارهایش نظم داشت.

شخصیت انقلابی علی در مسجد شکل گرفت.

او رهبر همه‌ی بچه‌های محل بود؛ محله‌ای شلوغ که صدها نوجوان داشت. کسانی که اکنون بیشتر آنها در کنار او در بهشت‌آباد اهواز آرمیده‌اند.

از همان کودکی نمازش را می‌خواند و اهل روزه گرفتن بود.

کسانی می‌توانند منشأ تأثیر و رهبری جریانات مختلف باشند که هنر مدیریت جمعی را در کنار خلاقیت فردی داشته باشند.

هنوز بیست سال بیشتر نداشت که فرماندهی یک تیپ رزمی را بر عهده گرفت.

«نگران نباش؛ خدا پشتیبان ماست».

با اینکه شرایط سخت بود، اما در چهره‌ی علی آرامش موج می‌زد. این‌طوری بچه‌ها بادیدن او جان تازه‌ای می‌گرفتند.

چند روز بعد نتایج کنکور دانشگاه‌ها آمد. جالب بود، علی آقا در دانشگاه مشهد رشته‌ی پزشکی قبول شد. این نشان می‌داد که نبوغ او در کار جنگ بی‌دلیل نیست. علی آقا انسان با استعدادی بود. اما به خاطر انقلاب و جنگ دانشگاه را رها کرد! می‌گفت می‌مانم و برای اسلام دفاع می‌کنم. همیشه در زندگی‌اش اولویت‌ها را به خوبی می‌شناخت. علی آقا مرد انجام تکلیف بود.

می‌گفت: «مجید جان سلام. حالت چطوره؟ از ما که راضی هستی؟ ما راهت رو ادامه می‌دهیم. سنگرت خالی نیست. خیالت راحت باشه. دنیا نمی‌تونه ما را فریب بده».