بریده‌هایی از کتاب فاطمیون: زندگینامه و حکایت‌های شنیدنی از چهل شهید لشکر فاطمیون

تا اولاد فاطمه (س) زنده‌اند، اجازه نمی‌دهند که دشمنان به مقدسات اسلام تجاوز کنند و مقدرات مسلمین را به دست یهود و اسرائیل بسپرند. ای فاطمیین! به داد اسلام برسید.

شهید علیرضا توسلی ملقب به ابوحامد فرمانده و بنیانگذار فاطمیون متولد سال ۱۳۴۱ شمسی از رزمندگان جهاد مقدس افغانستان و فارغ‌التحصیل جامعه‌المصطفی بود که با ایده و انگیزه‌ی «اسلام مرز ندارد» در دوران ۸ سال دفاع مقدس انقلاب اسلامی و جنگ‌های حملات رژیم صهیونیستی در ایران و لبنان حضور داشت. او از رزمندگان دوران جهاد در افغانستان و بر ضد طالبان بود که سال‌ها پیش، به همراه خانواده‌ی خود به ایران مهاجرت کرد و در مشهد مقدس زندگی می‌کرد. با شروع جریانات سوریه و کشتار مردم مظلوم این سرزمین و هتک حرمت به حرمین اهل بیت:، راهی سوریه شد. با دوستانش یگان فاطمیون را تشکیل دادند و به حفاظت از حرمین و مبارزه با گروهک‌های تکفیری مشغول شدند.

تا اولاد فاطمه (س) زنده‌اند، اجازه نمی‌دهند که دشمنان به مقدسات اسلام تجاوز کنند و مقدرات مسلمین را به دست یهود و اسرائیل بسپرند. ای فاطمیین! به داد اسلام برسید

چه می‌شود روزی سوریه امن و امان شود و کاروان راهیان نور مثل شلمچه و فکه به سمت حلب و دمشق راه بیفتد. فکرش را بکن، راه می‌روی و راوی می‌گوید: اینجا قتلگاه شهید رسول خلیلی است، یا اینجا را که می‌بینی همان جایی است که مهدی عزیزی را دوره کردند و شروع کردند از پایش زدند تا... شهید شد. یا مثلاً اینجا همان جایی است که شهید حیدری نماز جماعت می‌خواند، شهید بیضایی بالای همین صخره نیروها را رصد می‌کرد و کمین خورد. شهید شهریاری را که می‌شناسید، همین‌جا با لهجه‌ی آذری برای بچه‌ها مداحی می‌کرد، یا شهید مرادی آخرین لحظات زندگی‌اش را اینجا در خون خودش غلتیده بود، یا شهید حامد جوانی اینجا عباس‌وار پر کشید. خدا بیامرزد شهید اسکندری را همین‌جا سرش بالای نیزه رفت و شهید جهاد مغنیه در این دشت با یارانش پر کشید.

اصلاً چه مبلغی می‌تواند با فدا کردن جان انسان برابری کند؟!

مصطفی صدرزاده با نام جهادی «سید ابراهیم» فرمانده گردان عمار از لشکر فاطمیون در سوریه بود. او که به شهید ابراهیم هادی بسیار علاقه داشت در عاشورای ۱۳۹۴ توسط نیروهای تکفیری به جمع دوستان شهیدش پیوست.

اهل افغان شدم آقا چو به میدان دیدم رخ نهادی به رخ خونی افغانی‌ها

پیامبر (ص) فرمود: آیا راضی و خشنود نمی‌شوی از اینکه تو پیشوا و مقتدای زنان دو جهان باشی؟ فاطمه (س) عرض کرد: ای پدر! پس مریم دختر عمران چگونه است؟ پیامبر (ص) فرمود: او پیشوای زنان زمان خود است و تو بی‌بی و پیشوای زنان عالم هستی. قسم به خدا، همسر تو آقاست؛ هم در دنیا و هم در آخرت.

علی (ع) برای علی شدن به فاطمه (س) محتاج بود و فاطمه (س)هم برای فاطمه شدن به علی (ع)

وقتی که عکس‌های این شهدای حرم منتشر می‌شود داعش و طالبان به سرعت آن‌ها را شناسایی می‌کنند و سریع به سراغ خانواده‌هایشان می‌روند و وقتی که خانواده‌های این شهدا به دست آن‌ها (داعش و طالبان) اسیر می‌شوند بدترین اتفاق‌هایی که در فکرتان است منتظر آن‌هاست.

تا زمانی که بحث اعتقادات در میان نباشد انسان نمی‌تواند خود را راضی کند تا تنها فرزندش را برای جنگ عازم میدان‌های نبرد کند.

ما شهدایمان را فقط، و تأکید می‌کنم، فقط در راه خدا و ائمه‌ی دین خدا فدا کرده‌ایم. نه به خاطر هیچ کس ویا کشوری یا نیرویی و نه حتی به دلیل مادیات این اتفاق افتاده است.

فقر برای دیگران سرشکستگی دارد! برای پیغمبر و خاندان او مایه‌ی فخر است.

سپس رسول خدا (ص) دعا کرد که خداوندا عترت هادیه را از نسل علی (ع) و فاطمه (س) قرار ده.

سید محمد داستان ما چنین حکایتی دارد. او از برادران افغان ما بود که سال ۱۳۷۶ متولد شد و شانزده سال بعد در سال ۱۳۹۲ در شهر دمشق فدایی عمه‌ی سادات گردید و اکنون در جوار عمه‌ی دیگر خود در شهر قم ناظر اعمال ماست

سید علی‌اصغر حسینی در آبان ۱۳۹۴ فدایی عمه‌ی خود گردید و پیکر مطهرش از ورامین تشییع و در قطعه‌ی پنجاه بهشت زهرا (س) تا روز ظهور منجی انسانیت و منتقم خون مظلومان به امانت نهاده شد.

من از ساداتم، من مَحرم هستم.

من برای پول یا ثواب نیامدم، آمده‌ام به عمه ام کمک کنم.

فاعتبروا یعنی مصطفی فدای اسلام، یعنی بی‌تفاوت نباشیم، یعنی اسلام مرز ندارد، فاعتبرو یعنی مصطفی ثابت کرد کل یوم عاشورا، فاعتبروا یعنی مصطفی ثابت کرد باب شهادت باز است.

فاعتبروا یعنی مصطفی فدای رهبر، نه تنها مصطفی بلکه محمدعلی فدای رهبر، فاطمه فدای رهبر، خودم فدای رهبر، تمام دار و ندار هستی، مال و زندگی فدای رهبر