بریده‌هایی از کتاب لباس عروس

می‌دونی می‌تونیم چی‌کار کنیم؟ کلسی: چی‌کار؟ دوست‌پسر:حدس بزن. کلسی: بگو. دوست‌پسر: (به‌آرامی.) باهم بمیریم.

با وجود کتاب‌هات، کلاً یادت می‌ره که من حتی وجود دارم.

هر آنکه مرده است در آرامش است.

به‌نظرم یه جورهایی قشنگه که دو تا خواهر هم‌زمان از یه مرد خوششون بیاد. واقعاً نظرم اینه!...

من به‌شدت ترجیح می‌دم یه عیاش باشم تا یه احمق!

اِلید: چرا بعدش همچین کاری نکردی؟ تقصیر منه که تو بلد نیستی چطوری یه مرد رو تصاحب کنی... یا پسش بگیری؟ یا اینکه تو اون‌جور زن باعرضه‌ای نیستی، تقصیر منه؟ ها؟ زن روبنددار: (با خشم.) من هیچ‌وقت بی‌شرمی تو رو نداشتم. اِلید: (بی‌درنگ.) وقتی عاشقی، بی‌شرمی چه اهمیتی داره؟ زن روبنددار: (خسته از جدل.) خب بحث کردن بی‌فایده‌اس. اِلید: (خشمگین.) کاملاً بی‌فایده!