بریده‌هایی از کتاب پسرک فلافل‌‌فروش

وصیت من به طلاب این است که اگر برای رضای خدا درس می‌خوانند و هدف دارند، بخوانند. اگر این‌طور نیست نخوانند. چون می‌شود کار شیطانی. بعد شهریهٔ امام را هم می‌گیرند؛ دیگر حرام در حرام می‌شود و مسئولیت دارد.

وقتی انسانی کارهایش را برای خدا و پنهانی انجام دهد، خداوند در همین دنیا آن را آشکار می‌کند.

جنگ است دیگر، روزی شهادت دارد و روزی پیروزی، البته برای انسان مؤمن، شهادت هم پیروزی است.

یعنی اینکه در کربلا خون بر شمشیر پیروز شد. اگر آن روز کاروان عاشورا همگی به شهادت رسیدند، اما در واقع پیروز شدند که بعد از قرن‌ها این‌گونه از آن‌ها یاد می‌شود و مردم در مسیر آن‌ها این‌گونه قدم بر می‌دارند.

باید اشاره کرد که نشستن و دعا کردن، برای اینکه خداوند برکت خود را نازل کند، در هیچ روایتی وارد نشده. انسان اگر می‌خواهد به جایی برسد، باید تلاش کند.

وقتی که شخصی از زحمات او تشکر می‌کرد، می‌گفت: خرمشهر را خدا آزاد کرد!

حدیث امام کاظم (ع) در بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۳۷۹ انداخت که فرمودند: همانا مُهر قبول اعمال شما، برآوردن نیازهای برادرانتان و نیکی کردن به آنان در حد توانتان است و الّا (اگر چنین نکنید)، هیچ عملی از شما پذیرفته نمی‌شود.

مؤمن شادی‌هایش در چهره‌اش و حزن و اندوهش در درونش می‌باشد.

دنبال شُهرتیم و پی اسم و رسم و نام غافل از اینکه فاطمه (س) گمنام می‌خرد

پیشکش به علمدار قافلهٔ انقلاب، سردار جانبازی که کشتی انقلاب را به سوی ساحل امن خود هدایت می‌کند تقدیم به ساحت مقام عظمای ولایت حضرت امام خامنه‌ای (حفظه الله)