بریده‌هایی از کتاب ۵ زبان عشق

در زندگی مشترک، اگر عشق را حس نکنیم، تفاوت‌هایمان بیشتر به چشم می‌آیند. همدیگر را تهدید و یا مانعی برای شادی خودمان می‌بینیم. برای مهم و ارزشمند شدن می‌جنگیم و صحنه‌ی زندگی به میدان نبرد تبدیل می‌شود. عشق راه‌حل همه چیز نیست، اما فضای امنی ایجاد می‌کند که در آن فضا می‌توان به دنبال راه‌حل برای مسائل گشت. در سایه‌ی امنیت حاصل از عشق، زوج‌ها می‌توانند بدون محکوم کردن هم در مورد تفاوت‌ها گفتگو کنند و اختلافاتشان را حل کنند. دو نفر که با هم متفاوت‌اند یاد می‌گیرند با هم در آرامش زندگی کنند. در سایه‌ی عشق می‌فهمیم چطور فقط خوبی‌های یکدیگر را ببینیم. این‌ها پاداش عشق هستند.

من مهم هستم، زندگی معنادار است، هدف والایی وجود دارد. می‌خواهم این‌ها را باور داشته باشم، اما تا زمانی که کسی به من ابراز عشق نکند، نمی‌توانم احساس مهم بودن داشته باشم. وقتی همسرم با عشق برای من وقت می‌گذارد، انرژی صرف می‌کند و برای من تلاش می‌کند، باور می‌کنم که مهم هستم. بدون عشق ممکن است عمری را به دنبال مهم شدن، ارزشمند شدن و امنیت بگردم. وقتی عشق را تجربه کنم، عشق بر همه‌ی این نیازها تاثیر مثبت می‌گذارد و می‌توانم با آزادی کامل استعدادهای خودم را شکوفا کنم. با عشق احساس امنیت و ارزشمندی بیشتری می‌کنم و در نتیجه می‌توانم تمام تلاش‌هایم را در راستای اهدافم متمرکز کنم، بجای اینکه درگیر نیازهای احساسی‌ام شوم. عشق واقعی همیشه آزادی بخش است.

نیاز به مهم بودن نیروی احساسی محرک بسیاری از رفتارهای ما است. محرک زندگی، میل به موفقیت است. می‌خواهیم با هدف زندگی کنیم. هر کدام از ما از مهم بودن تعریف مخصوص به خود داریم و به سختی کار می‌کنیم تا به اهدافمان برسیم. مورد عشق همسر قرار گرفتن حس مهم بودن را تقویت می‌کند. با خود استدلال می‌کنیم حتما مهم هستم که او عاشقم است.

عشق تنها نیاز احساسی ما نیست. روانشناسان پی برده‌اند که در بین نیازهای اساسی ما نیاز به امنیت، ارزشمند بودن و مهم بودن نیز وجود دارند. و البته عشق وجه مشترک تمام آن‌ها است. اگر حس کنم که همسرم عاشق من است، چون می‌دانم هیچ آسیبی به من نخواهد رساند، می‌توانم باآرامش استراحت کنم. در حضورش احساس امنیت می‌کنم. ممکن است در کارم بلاتکلیفی‌های زیادی داشته باشم، ممکن است دشمنانی داشته باشم، اما وقتی همسرم در کنار من باشد، احساس امنیت می‌کنم. اینکه احساس ارزشمند بودن کنم، به این بستگی دارد که همسرم عاشق من باشد. حتما ارزشمندم که او عاشق من است. ممکن است والدینم گاهی ارزشمند بودنم را با حرف‌هایشان زیر سوال برده باشند اما همسرم مرا به عنوان یک آدم بزرگسال می‌شناسد و عاشق من است. عشق او عزت نفس مرا می‌سازد.

. ما زبان عشق همسر خود را کشف می‌کنیم و تصمیم می‌گیریم به آن زبان صحبت کنیم، چه برایمان راحت باشد، چه نباشد. قرار نیست خیلی هیجان‌زده شویم یا ابراز احساسات خیلی گرمی داشته باشیم، فقط تصمیم می‌گیریم بخاطر او کاری انجام دهیم. ما برای رفع نیازهای احساسی همسر خود، به زبان عشق او صحبت می‌کنیم. وقتی این کار را انجام دهیم مخزن عشق او پر می‌شود و به احتمال زیاد او هم جبران کرده و به زبان عشق ما صحبت خواهد کرد، در نتیجه مخزن عشق ما هم پر خواهد شد.

عشق چیزیه‌ی که برای یکی دیگه انجام میدی، نه برای خودت.

منظورم از عدم تعادل در عاشق شدن این است که دو نفر با هم در یک روز عاشق نشده و تقریبا هیچ وقت هم همزمان از آن حال و هوا خارج نمی‌شوند. معشوق برنت در زمان مناسبی از این حال و هوا خارج شد.

عشق احساسی واقعی و پایدار یک تصمیم است و اگر او و همسرش یاد بگیرند به زبان عشق یکدیگر صحبت کنند می‌توانند آن عشق را در زندگی‌شان احیا کنند.

یک ماه بعد برنت به من زنگ زد. گفت می‌خواهد دوباره با من صحبت کند. این بار وقتی وارد دفترم شد از چهره‌اش مشخص بود که به هم ریخته است. مرد آرام و خونسردی که قبلا دیده بودم نبود. حال و هوای عاشقی معشوقه‌اش کم شده بود و شروع به دیدن چیزهایی در برنت کرده بود که دوست نداشت. معشوق برنت خودش را از رابطه عقب کشیده بود و برنت به هم ریخته بود. وقتی به من می‌گفت چقدر آن زن برایش ارزش داشته و اینکه توسط او پس زده شود چقدر برایش سخت است، گریه می‌کرد.

برآورده کردن نیاز همسرم به عشق تصمیمی است که هر روز می‌گیرم. اگر زبان عشق او را بدانم و تصمیم بگیرم که به آن زبان صحبت کنم، عمیق‌ترین نیازهای احساسی او برآورده خواهند شد و او از عشق من نسبت به خودش مطمئن خواهد شد. اگر او هم همین کار را برای من انجام دهد، نیازهای احساسی من هم برآورده خواهد شد و هر دوی ما با مخزن عشق پر زندگی خواهیم کرد. وقتی که رضایت احساسی وجود داشته باشد، هر دوی ما انرژی‌های خلاقانه‌مان را صرف امور خارج از زندگی مشترک می‌کنیم و همچنین زندگی مشترک عالی و رو به رشدمان را ادامه می‌دهیم.

بعد از اینکه از این حال و هوا خارج شدیم و به دنیای واقعی برگشتیم، اگر همسرمان عشق ورزیدن به زبان ما را بلد باشد، نیاز ما به عشق همچنان تامین خواهد شد. اگر نتواند به زبان عشق ما صحبت کند، مخزن عشق ما به آرامی خالی خواهد شد و دیگر عشق او نسبت به خودمان را حس نخواهیم کرد. برآروده کردن نیاز احساسی همسر قطعا یک تصمیم است. اگر زبان عشق او را یاد بگیریم و خیلی اوقات به زبان او صحبت کنیم، او عشق را حس خواهد کرد. در این صورت وقتی از حال و هوای عاشقی خارج شود، دلش به راحتی برای آن زمان تنگ نخواهد شد، چون همچنان مخزن عشقش پر است. اما اگر زبان اصلی عشق او را یاد نگیرم یا تصمیم بگیرم به آن زبان صحبت نکنم، وقتی از آن حال و هوای عاشقی خارج شود میل طبیعی او به برآروده شدن نیازهای احساسی‌اش مجددا زنده خواهد شد. بعد از اینکه سال‌ها با مخزن عشق خالی زندگی کند، احتمالا عاشق فرد دیگری می‌شود و این چرخه مجددا تکرار خواهد شد.

«حال و هوای عاشقی» همانطور که در فصل سوم کتاب از آن حرف زدیم، غریزی است. ارادی نیست و به راحتی ممکن است بین هر مرد و زنی ایجاد شود. ممکن است شعله ور شود یا خاموش شود، اما هر آنچه که هست با تصمیم آگاهانه بوجود نمی‌آید. عمر کوتاهی دارد (معمولا دو سال یا کمتر). حال و هوای عاشقی به طور موقتی نیاز احساسی فرد به عشق را برآورده می‌کند. به ما این احساس را می‌دهد که کسی هست که به ما اهمیت بدهد، ما را تحسین کند و قدر ما را بداند. با این فکر که از نظر طرف مقابل بهترین هستیم و حاضر است وقت و انرژی‌اش را منحصرا صرف ما کند، احساسات ما تشدید می‌شود. هر چقدر هم که طول بکشد برای یک مدت کوتاه نیاز احساسی ما به عشق تامین می‌شود. مخزن عشق ما پر می‌شود و می‌توانیم با دنیا بجنگیم. هیچ چیزی غیرممکن نیست. برای خیلی از افراد هم این اولین باری است که با مخزن عشق پر، زندگی کرده‌اند و برایشان خیلی رضایت بخش است.

عشق یک تصمیم است چطور می‌توانیم وقتی لبریز از درد، رنج و خشم حاصل از اشتباهات گذشته باشیم، به زبان عشق همدیگر صحبت کنیم؟ پاسخ این سوال در ذات انسانی ما نهفته است. ما موجوداتی هستیم که تصمیم می‌گیریم. این یعنی ممکن است تصمیماتی بگیریم که نه چندان درست یا اشتباه هستند و همه‌ی ما از این دست تصمیمات در زندگی خود داریم. حرف‌هایی زده‌ایم و کارهایی کرده‌ایم که موجب درد و ناراحتی خودمان یا دیگران شده است. ما به آن تصمیمات افتخار نمی‌کنیم، تصمیماتی که ممکن است در آن لحظه درست به نظر می‌رسیده‌اند. تصمیمات ضعیف در گذشته به این معنی نیست که باید در آینده هم همان تصمیمات را بگیریم. در عوض می‌توانیم بگوییم: «متاسفم. می‌دونم رنجوندمت، می‌خوام در آینده جبران کنم. می‌خوام به زبان عشق تو بهت عشق بورزم. می‌خوام نیازهات رو برآروده کنم». زندگی‌هایی را دیده‌ام که در مرز طلاق، نجات پیدا کرده‌اند چون زوجین تصمیم به عشق ورزیدن گرفته‌اند.

اگه زبان عشق همسرمون چیزی بود که برامون غیرطبیعی و سخت بود باید چیکار کنیم؟

گفتم: «به دقت به حرفام گوش بده. عشقی که تو با تماس بدنی از سمت همسرت حس می‌کنی، همون عشقیه که همسرت حس می‌کنه وقتی واسش لباس بشوری». با صدای بلند گفت: «هر چی لباسه کثیفه بیارید. هر شب لباس می‌شورم اگه اون اینجوری احساس عشق می‌کنه».

گفتم: «به دقت به حرفام گوش بده. عشقی که تو با تماس بدنی از سمت همسرت حس می‌کنی، همون عشقیه که همسرت حس می‌کنه وقتی واسش لباس بشوری». با صدای بلند گفت: «هر چی لباسه کثیفه بیارید. هر شب لباس می‌شورم اگه اون اینجوری احساس عشق می‌کنه».

از همسر خود در حضور والدین یا دوستانش تعریف کنید. در این صورت دو برابر اعتبار بدست خواهید آورد چون هم همسر شما عشق شما را حس می‌کند، هم والدینش از اینکه داماد یا عروسی مثل شما دارند خوشحال خواهند شد.

به مادر همسر خود بگویید که همسر شما چقدر عالی است. وقتی مادرش به او بگوید که شما چه چیزی گفته‌اید، تاثیر کلام شما بیشتر می‌شود و امتیاز و اعتبار بیشتری کسب می‌کنید.

تعجب می‌کنم که بسیاری از افراد هر روز جدیدی را با روز گذشته قاطی می‌کنند. اصرار دارند که اشتباهات گذشته را مجددا در زمان حال بیان کنند و با انجام این کار، امروزی که می‌تواند یک روز عالی باشد را خراب می‌کنند.

من سه روش به شما پیشنهاد دادم که به کمک آنها زبان اصلی عشق خود را کشف کنید: ۱- انجام دادن یا ندادن چه کارهایی توسط همسرتان باعث ناراحتی شما می‌شود؟ متضاد همان کار، احتمالا زبان عشق شما است. ۲- غالبا از همسر خود چه چیزهایی درخواست می‌کنید؟ چیزی که بیشتر از همه درخواست می‌کنید احتمالا همان چیزی است که اگر آن را برآورده کند عشقش نسبت به خودتان را حس خواهید کرد. ۳- اغلب به چه روشی به همسر خود ابراز عشق می‌کنید؟ روشی که به او ابراز عشق می‌کنید احتمالا همان چیزی باشد که اگر او برای شما انجام دهد عشقش را حس می‌کنید.