بریده‌هایی از کتاب مرگ آدم را زیباتر می‌کند

و شاید سیگار اختراع سرخپوستی بود که می‌خواست به معشوقه‌اش پیام کوتاه بدهد

و چقدر دیوانه‌ها شبیه همدیگرند

و شاید سیگار اختراع سرخپوستی بود که می‌خواست به معشوقه‌اش پیام کوتاه بدهد

تا خواستیم دل ببندیم دل رفته‌بود تا خواستیم دل بکنیم دل بسته‌بود

هرکس را دوست داشته‌ام آن‌قدر دوستش داشته ام که از من بدش بیاید

بازی مسخره‌ای‌ست زندگی فکرش را بکن یک عمر تو را فراموش نکرده‌باشم و بعد سر پیری آلزایمر بگیرم

داستان غم‌انگیزی‌ست که هرکسی چیزی را در زندگی از دست داده است اما داستان من غم‌انگیز ترست تو را نداشته‌ام و از دست داده‌ام

پرسیدی: چگونه دوستت دارم؟ گفتم: پرنده‌ای عاشقم که برخورد گلوله‌ای به سینه‌ام تا مرگ بیشتر از چند ثانیه طول نمی‌کشد و آن چند ثانیه را به تو فکر خواهم‌کرد

باورش سخت است اما کافی‌ست لحظه‌ای به تنهایی ماموتی فکر کنی که در جستجوی نیمه‌ی دیگرش از سیبری به‌راه افتاد و قرن‌ها بعد فسیلش را در بیابان‌های عربستان کشف کردند

فردا لباسی سبز می‌پوشد

داستان غم‌انگیزی‌ست که هرکسی چیزی را در زندگی از دست داده است اما داستان من غم‌انگیز ترست تو را نداشته‌ام و از دست داده‌ام

آن‌قدر که دو آدم برفی از چشم‌هایشان برف بارید و قطب‌ها پدید آمدند

می‌خواهم مفقودالاثر شوم تا هیچ قبری نداشته باشم که انتظار بکشد نیامدن‌هایت را

سربازانی که از جنگ برنمی‌گردند نمرده‌اند! شبیه مردانی که بعد از دیدن تو دیگر کسی آن‌ها را ندید

در تمام بندها به تو فکر کرده‌ام و اگر یک‌روز باستان شناسان دست مرا از زیر خاک بیرون بیاورند هنوز حلقه‌ای بر پای زندانی بند ششم است

غمگین‌تر شویم در آپارتمان‌هایی که از درخت‌ها بالاتر رفتند

خورشید بودی روی صورتت اسید پاشیدند اما چیزی از زیباییت کم نشده است حالا ماه شده‌ای با چند لکه‌ی سیاه روی صورتت

قسم به شرافت مرگ که اگر بیاید هرگز نمی‌رود

رابطه‌ها سرد شده‌است سال‌ها در کنار هم می‌ایستیم شبیه دو مجسمه در میدان بدون این‌که پای قلبی در میان باشد

به تو فکر خواهم‌کرد آن‌قدر فکر خواهم‌کرد که سال‌ها بعد روزنامه‌ها تیتر بزنند از لب‌های جنازه‌ای دود بلند می‌شود مردم، متعجب عکسم را نگاه کنند تو لبخند بزنی زیر لب بگویی: دیوانه هنوز به من فکر می‌کند