بریده‌هایی از کتاب ۳۶۵ روز بدون تو!

کاش می‌دونستم که وقتی اسمم پیش کشیده می‌شه به چی فکر می‌کنی

شاید توی یه دنیای دیگه من رو انتخاب کنی

می‌شه فقط بپرسم چرا؟ چرا الکی بهم امید دادی؟ چرا اون حرف‌ها رو به من زدی وقتی می‌دونستی حقیقت ندارن؟ چرا بهم قول دادی وقتی می‌دونستی که قراره زیر قولات بزنی؟ چرا پشت‌سر هم بهم دروغ گفتی؟ تمام کارهایی که برام کردی هرگز جبران کاری که آخرسر باهام کردی نمی‌شه

روز ۴۷ خودت خوب می‌دونی، من حقم این نبود

من خوب نیستم، ولی اشکالی نداره چون تو خوبی و این تمام چیزیه که اهمیت داره

چطور کسی رو فراموش کنم که هم‌زمان هم کاملم کرد هم من رو از هم پاشوند؟

اینکه باید بی‌خیالت بشم خیلی زجرآوره چون تنها دلیلی که من دارم بی‌خیال «تو» می‌شم اینه که تو خیلی وقت پیش بی‌خیال «من» شدی

بدجوری درد داره وقتی می‌دونی باید یکی رو رها کنی ولی نمی‌تونی چون منتظری اتفاق غیرممکنی بیفته و دیگه لازم نباشه همدیگه رو رها کنین

فرق این‌دفعه چیه؟ این‌دفعه دیگه پای گوشی‌ام منتظر نمی‌مونم. دیگه هر روز بهت پیام نمی‌دم تا یادت بندازم که من هم هستم دیگه دست بالا رو به تو نمی‌دم من رو می‌خوای؟ باید بهم نشون بدی

حقیقت اینه که همیشه، هر ثانیه، هر دقیقه، هر ساعت، هر روز، دلتنگتم

توی همه دنبال تو می‌گردم

می‌دونم که تا آخر عمرم دلتنگت باقی می‌مونم

یکی از سخت‌ترین کارهای دنیا اینه که مِهر یکی رو از دلت بیرون کنی

دلم برات تنگه، همیشه، هر روز، و تصورش رو هم نمی‌تونی بکنی که این چقدر رقّت‌انگیزه چون من حتی نمی‌دونم که تو هم دلت برام تنگ می‌شه یا نه

من چه نامردی‌ام اگه وقتی هنوز دلم پیش توئه با آدم دیگه‌ای باشم

کاش وقتی یکی می‌رفت احساسات آدم نسبت به اون هم باهاش می‌رفت

هیچ‌وقت حسی که با تو داشتم رو فراموش نمی‌کنم

چقدر عجیبه که خاطرهٔ کسی که هنوز زنده‌س اسیرت کنه

من تو رو می‌خوام همیشه تو رو می‌خوام متوجه نیستی؟ اگه بین تو و یه میلیون چیزِ دیگه که همیشه دلم می‌خواسته‌شون حق انتخاب داشتم هر بار تو رو انتخاب می‌کردم

بدجوری درد داره وقتی می‌دونی باید یکی رو رها کنی ولی نمی‌تونی چون منتظری اتفاق غیرممکنی بیفته و دیگه لازم نباشه همدیگه رو رها کنین