بریده‌هایی از کتاب گم گشته در ماه

آسمان چشمان تو، دریای درونم را خروشان می‌کند امواجی از بغض، رنج، عشق و... آیا در این امواج زنده می‌مانم؟

آیا می‌آیی و آغوشت این اضطراب مرگبار وجودم را پایان می‌دهد؟ من در تو گم شده‌ام...

ابرهای جدایی، نگاه تو را از من سلب کرده‌اند

گویا حیات نیز تحمل بودن در بدنی دور از تو را ندارد

من در پشت دیوارهای چشمانت گم شده‌ام من در تو گم شده‌ام...

آیا در ساحل چشمانت به گل می‌نشینم؟ من در تو گم شده‌ام...

آسمان چشمان تو، دریای درونم را خروشان می‌کند

این چشمان مضطرب از شوق به بودن و نگرانی برای جدایی، دریای دلم را آشوب کرده

تقلا می‌کنم تا آخرین ذرات هوایی را که تو در آن تنفس کرده‌ای، تنفس کنم

این خیال چه زیباست غرق شده در کهکشان چشمان تو

حال دگر آرام به آغوش خیالت پناه می‌برم خوابی ابدی در خیال تو

برای نفس‌کشیدن، برای احساس‌کردن دوبارهٔ هوا در شش‌هایم تقلا می‌کنم گویا حیات نیز تحمل بودن در بدنی دور از تو را ندارد

چشمانم مدام در اطراف درحال جستجوی ماهی هستند که گویا در زمین گم شده است

گویا در خواب هم نمی‌توانم بازگشت تو را لمس کنم

احساس خفگی می‌کنم غرق شده‌ام در این توفان اضطراب دریای دلم امواج این دریای طوفانی مرا با خود جابه‌جا می‌کنند گویا هیچ اختیاری ندارم فقط آسمان چشمان تو می‌توانند این امواج را آرام کنند

گویا حیات نیز تحمل بودن در بدنی دور از تو را ندارد

آیا در ساحل چشمانت به گل می‌نشینم؟ من در تو گم شده‌ام...

گویا آسمان هم غرق در اعماق دریا شده است آسمانی که خود را در چشمان دریا گم کرده است

گم شده‌ام در خیال تو آیا می‌آیی و مرا از این خیال می‌رهانی؟

هیچ‌چیز به قبل از دیدن تو برنمی‌گردد پرسه‌های من برای آزادی نیست بلکه من گم شده‌ام من در تو گم شده‌ام...