بریده‌هایی از کتاب شطرنج در برابر آینه

از شاه سفید پرسیدم: «چه کسی پیروز شد؟ چه کسی بازی را برد؟» «هیچ‌کس. بازی مساوی شد. البته از قبل توافق کرده بودیم که این طوری بازی را تمام کنیم.

ماسیمو بونتمپلی روز دوازدهم ماه مه سال ۱۸۷۸ در شهر کومو (لکو) ی ایتالیا دیده به جهان گشود. درطول مدت زندگی خود دست به کارهای مختلفی زد: آموزگاری، روزنامه‌نگاری، داستان‌نویسی، نمایشنامه‌نویسی، نوازندگی و...

طفلکی شاه! او را در توهمات و پندارهایش رها کردم؛ دیگر به او نگفتم که یک بار سر فیل و تاج شاه شطرنجم شکسته بود و آن‌ها را بردم پیش نجار که تعمیرشان کند؛ و او هم با دو تکه چوب کوچک تعمیرشان کرده بود. بله، آن دو مخلوق جاودانی را تعمیر کرده بود! آن هم فقط با دو لیر! با دو لیز سردار و تاجدار شده بودند.

شاه سفیدِ درون آینه با لحنی بسیار جدی و آمرانه به من نصیحت کرد: «با اراده می‌توان در همه چیز موفق شد. خواستن توانستن است.»

باید همیشه حق را به دیوانه‌ها داد، وگرنه خطرناک می‌شوند.

اتفاقات میان آدم‌ها و تاریخ تقلیدی ناشیانه از مسابقات بزرگ شطرنج است، شطرنجی که توسط ما بازی می‌شود. ما الگوها و حکم‌فرمایان بشریت هستیم. در حقیقت ما جهان را برای آن‌ها اداره می‌کنیم. فقط ما هستیم که حق وجود و هدف و آرمان داریم.

بازی‌های ما اعمال بشری را هدایت می‌کند.