بریده‌هایی از کتاب کتاب پسر

اگر کسی می‌توانست همهٔ سیاهی‌های روحِ فقط یک انسان را مثل جوهر از ماهی مرکب بیرون بکشد، جهان در تیرگی ناپدید می‌شد.

اضافه کردنِ فصلی جدید به تاریخ جامعِ جنایت کار سختی است. نوشتنی‌ها را نوشته‌اند و از این به بعد هر اتفاقی بیفتد تکرار ابدیِ همان سلسله‌جنایات است.

زندگی از حیث یأس و ناکامی بین همه‌مان عدالت و مساوات برقرار می‌کند، هر امتیازی که روزگاری داشته‌ایم علیه خودمان عمل می‌کند

این به خنده‌ام می‌انداخت که هر کسی می‌تواند من را بکشد، حتی آدمی که اصلاً از ناخن‌گیر استفاده نمی‌کند، آدمی آن‌قدر بدوی که زیر ناخن‌هایش را هم تمیز نمی‌کند.