بریده‌هایی از کتاب کوهستان تویی

علاوه‌براین چیزی که به طور مداوم در طول زمان می‌کارید در نهایت برداشت تصاعدی به همراه دارد. اغلب عواقب اعمال خود را بلافاصله تجربه نمی‌کنید که این می‌تواند فریبنده باشد. اگر یک نخ سیگار می‌کشیدید، احتمالاً سرطان نمی‌گرفتید. اگر فقط یک روز ده دلار برای قهوه خرج کنید، احتمالاً بر زندگی مالی شما تأثیری نخواهد گذاشت. بااین‌حال با گذشت زمان این عادت‌ها نتایج شدیدی دارند. به نظر می‌رسد که روزانه ده دلار طی ۵۰ سال با بهرهٔ پنج درصد به ۸۱۶ هزار دلار تبدیل می‌شود.

التیام جایی است که هیچ‌چیز را بر کیفیت زندگی در زمان حال ترجیح نمی‌دهید.

آن‌جا که برای منحرف کردن حواس‌مان از مشکلات زندگی دیگر نمی‌توانیم به سازوکارهای مقابله‌ای خود تکیه کنیم به نظر می‌رسد به آخر خط رسیده‌ایم.

شفا یافتن نیازمند این است که فهرستی صادقانه از کینه‌ها، پرخاشگری‌ها، خلأها و ترسی که در تمام این مدت نادیده گرفته‌اید تهیه کنید. این لیست از شما می‌خواهد که دقیقاً آن‌چه در زندگی اشتباه است را بررسی کنید تا بتوانید برای درست کردن آن دست‌به‌کار شوید. از شما می‌خواهد در مورد احساس واقعی خود کاملاً صادق باشید و سپس آن را درک کنید.

سلامت عاطفی تجربهٔ آرام و شاد بودن دائمی نیست. تجربهٔ اجازه دادن به طیف وسیعی از احساسات ــ چه خوب و چه بد ــ و گیر نکردن بیش‌ازحد در هر یک از آن‌هاست. به طور مشابه سلامت روان و تسلط بر خود توانایی دیدن، احساس و تجربهٔ یک فکر بدون پاسخ به آن است.

خشم یک احساس زیبا و متحول‌کننده است. اغلب با سایه‌اش، یعنی پرخاشگری، اشتباه گرفته می‌شود بنابراین سعی می‌کنیم در برابر آن مقاومت کنیم. عصبانی بودن رفتاری سالم است و این خشم می‌تواند جنبه‌های مهمی از این‌که چه کسی هستیم و به چه چیزی اهمیت می‌دهیم به ما نشان دهد. به عنوان مثال، خشم به ما نشان می‌دهد مرزهای ما کجاست. خشم همچنین به ما کمک می‌کند آن‌چه را که ناعادلانه است تشخیص دهیم.

شادی حالت طبیعی شماست؛ یعنی اگر به احساسات خود برای درک شدن فرصت بروز بدهید و در برابرشان مقاومت نکنید شاد خواهید بود. هر چه کم‌تر در برابر ناراحتی خود مقاومت کنید شادتر خواهید بود.

اغلب به این دلیل خودویرانگری می‌کنیم که دست‌یابی به هدفی که آرزویش را داریم با شخصیتی که باید برای رسیدن به آن هدف در خود ایجاد کنیم سازگار نیست.

اگر مشکلات خود را بپذیریم و آن‌ها را فرصت بدانیم، درمی‌یابیم که همانند جنگل‌ها که برای گسترش به آتش نیاز دارند، آتشفشان‌ها که به انفجار نیاز دارند و ستارگان که به فروپاشی نیاز دارند انسان‌ها نیز برای تغییر اساسی و عمیق شدن به یک فروپاشی بزرگ نیازمندند.

از آن‌جایی که آتش‌سوزی‌های جنگلی برای اکولوژی محیط زیست ضروری هستند ــ برای باز شدن بذرهای جدید که برای جوانه زدن و بازسازی جمعیت درختان نیاز به گرما دارند ــ ذهن ما نیز دوره‌هایی از فروپاشی مثبت یا پاک‌سازی را از سر می‌گذراند که از خلال آن ما رها می‌شویم و درکی جدید از خودمان به دست می‌آوریم.