بریده‌هایی از کتاب بخش دی

یکی از باهوش‌ترین هم‌کلاسی‌های من است. از آن آدم‌هایی است که دلت می‌خواهد شب قبل از امتحان با آن‌ها درس بخوانی، چون همیشه درس را خیلی خوب بلد است ولی بابتش برایت قیافه نمی‌گیرد.

ولی به هر حال این خشم سر جایش بود. در وجودش حضور داشت و منتظر می‌ماند تا رها شود.

حتی اگر دیوانه باشم، باز هم می‌توانم از یک غروب زیبا لذت ببرم.

متوجه می‌شوم تسلیم شدن چقدر آسان است.

هر بار که چیز خوبی می‌خوندم، باعث می‌شد دلم بخواد بنویسم.

احساس عجیبی است که در فضایی کوچک بین آدم‌هایی باشم که روحشان خبر ندارد چه‌چیزهایی را پشت‌سر گذاشته‌ام.

احساس عجیبی است که در فضایی کوچک بین آدم‌هایی باشم که روحشان خبر ندارد چه‌چیزهایی را پشت‌سر گذاشته‌ام.

به هر حال، آنجا با آدم‌هایی مثل خودشان احاطه شده‌اند.

احساس عجیبی است که در فضایی کوچک بین آدم‌هایی باشم که روحشان خبر ندارد چه‌چیزهایی را پشت‌سر گذاشته‌ام.

دانشکدهٔ پزشکی به‌طرز عجیبی به الگوهای اجتماعی دوران دبیرستان برگشته بود: بچه‌های محبوب، بچه‌های درس‌خوان و بچه‌های معتاد.

کَم می‌خندد. «پس اسکیزوفرنیکه؟» دکتر بک اخم می‌کند. «نه. "اسکیزوفرنیک" نیست. ما به بیمارها این‌طوری اشاره نمی‌کنیم. میگل یه آدمه و فقط با اختلال روانی‌ش توصیف نمی‌شه. اون یه اسکیزوفرنیک نیست، یه آدمه که به بیماری اسکیزوفرنی مبتلاست. متوجه شدی؟»

چطور می‌تونم بهت اعتماد کنم؟

به او اعتماد ندارم. فقط یک چیز را دربارهٔ او خوب می‌دانم و آن چیز این است که او هر کاری می‌کند تا آنچه را که می‌خواهد به دست بیاورد. باید از خودم محافظت کنم.

تنها راه اینکه بفهمی سلامت عقلی داری این است که یک فرد کاملاً دیوانه را ببینی.

ولی کورکورانه به حرفش گوش نمی‌دهم. این‌طور نیست که هر کاری را که بگوید انجام دهم. بر اساس حرف‌های یک دخترکوچولو، هیچ وقت کسی را نمی‌کشم. هر چند هر بار بیشتر از قبل بهم می‌گوید این کار را بکنم. ولی این کار را نمی‌کنم. به هر حال، باید دیوانه باشم که چنین کاری بکنم.

عاشق سویی‌شرت کلاه‌دارم. راحت و گرم‌اند و اگر باران ببارد، می‌توانی کلاهش را روی سرت بگذاری. بهترین لباس است!

ولی مگر همیشه نمی‌گویند افرادی که استعدادی باورنکردنی دارند بیشتر مستعد بیماری‌های روانی‌اند؟ یا شاید هم این را از خودم درآورده باشم.

سینوس و کسینوس بعداً توی زندگی‌مون به چه‌کارمون می‌آن؟

احساس عجیبی است که در فضایی کوچک بین آدم‌هایی باشم که روحشان خبر ندارد چه‌چیزهایی را پشت‌سر گذاشته‌ام.

افرادی که استعدادی باورنکردنی دارند بیشتر مستعد بیماری‌های روانی‌اند