بریده‌هایی از کتاب توانمندی های نهان

دریافتم موفقیت به این معنا نیست که تا چه حد به کمال مطلق نزدیک شده‌اید، بلکه یعنی در طول مسیر، تا چه حد توانسته‌اید بر میل خود به کمال‌گرایی غلبه کنید.

کمال‌گرایی ما را در گرداب کوته‌بینی و گریز از خطا گرفتار می‌کند و این وضع مانع دیدن مشکلات بزرگ‌تر شده و باعث می‌شود به‌شکل فزاینده‌ای بر مهارت‌های کمتری تسلط یابیم.

هرچه بیشتر رشد کنید، بهتر درخواهید یافت که کدام‌یک از نقص‌ها قابل‌پذیرش به حساب می‌آیند.

منتقدها نقاط ضعف شما را می‌بینند و به بدترین نسخهٔ شما حمله می‌کنند. مشوق‌ها نقاط قوت شما را می‌بینند و از بهترینِ شما تعریف و تمجید می‌کنند. حال‌آنکه یک مربی توانمندی‌های شما را می‌بیند و به شما کمک می‌کند به بهترین خودتان تبدیل شوید.

رشد کردن کمتر دربارهٔ این است که چقدر سخت تلاش می‌کنید، و بیشتر به این ربط دارد که چقدر خوب یاد می‌گیرید.

انتظار بیشتری هم از خودتان خواهید داشت و کمتر متوجه دستاوردهای تدریجی‌تان می‌شوید.

چتی یکی از تأثیرگذارترین اقتصاددانان جهان و از برندگان جایزهٔ نبوغ مک‌آرتور است. پژوهش‌های او نشان می‌دهند که برتری‌های ما کمتر از آنچه تصور می‌کنیم، به استعدادهای ذاتی‌مان مربوط می‌شوند.

آغوش باز پذیرای سختی ناشی از تطبیق دادن روشتان با تکلیف باشید. برای تفکر انتقادی، خواندن و نوشتن معمولاً بهترین شیوه‌ها هستند. برای درک هیجانات، شنیدن معمولاً روشی ایدئال است و برای به خاطر سپردن اطلاعات هم انجام دادن بهترین روش است.

فرایند یادگیری ما با کسب دانش به پایان نمی‌رسد. این فرایند زمانی تکمیل می‌شود که پیوسته دانشمان را در عمل به کار بگیریم.

موفقیت چیزی فراتر از دستیابی به اهدافمان است، موفقیت یعنی زیستن با ارزش‌هایمان. هیچ ارزشی بالاتر از آرزوی فردایی بهتر از امروزمان نیست و هیچ دستاوردی هم عظیم‌تر از آزادسازی توانمندی‌های نهانمان به حساب نمی‌آید.

اگر شخصیت نحوهٔ واکنش شما در روزهای معمولی باشد، منش نحوهٔ عملکردتان در روزهای دشوار است.

معیار واقعی برای توانمندی‌های شما نه بلندای قله‌ای است که به آن رسیده‌اید، بلکه میزان مسافتی است که برای رسیدن به آن قله طی کرده‌اید.

همهٔ ما می‌توانیم پیشرفت کنیم و به دستاوردهای بزرگ‌تری برسیم، اما باید بدانیم که پیشرفت ماهیتی ناگهانی ندارد. پیشرفت‌های راستینْ تدریجی رخ می‌دهند و حتماً طی آن‌ها به موانعی بر خواهیم خورد؛ ضمناً مسیر پیشرفت اغلب از جاده‌ای مستقیم نمی‌گذرد، در برخی از مواقع باید درنگ کنیم، مسیرمان را تغییر دهیم و حتی به عقب برگردیم.

منش به معنای قابلیت آموخته‌شده برای زندگی براساس اصولتان است. مهارت‌های منش جلوی اهمال‌کاری مزمن را می‌گیرد.

مهم نیست چقدر سخت تلاش می‌کنید، مهم میزان رشد شماست و رشد به چیزی بیش از یک طرز فکر نیاز دارد و با مجموعه مهارت‌هایی آغاز می‌شود که معمولاً آن‌ها را نادیده می‌گیریم.

معیار واقعی برای توانمندی‌های شما نه بلندای قله‌ای است که به آن رسیده‌اید، بلکه میزان مسافتی است که برای رسیدن به آن قله طی کرده‌اید.

دانشمندان علوم اجتماعی مدت‌هاست دریافته‌اند که افراد می‌توانند به رویدادی یکسان، واکنش‌هایی متفاوت نشان دهند؛ (۱۶) چه‌بسا رویدادی که ضربه‌ای هیجانی در فردی پدید می‌آورد برای فردی دیگر فقط در حکم یک مانع ساده باشد؛ شاید آنچه برای فردی به‌منزلهٔ یک مانع است برای دیگری صرفاً یک دست‌انداز باشد. ما می‌توانیم درجهٔ دشواری را محاسبه کنیم، ولی برای تعیین کمیت درجهٔ دشواری در زندگی هر فرد، هیچ فرمولی وجود ندارد.

موفقیت را نه به‌واسطهٔ جایگاهی که فرد به آن دست یافته است، بلکه براساسِ تعداد موانعی باید سنجید که در مسیر دستیابی به جایگاه خود بر آن‌ها غلبه کرده است.

رهبران ضعیف صداها را خاموش و پیام‌رسانِ ایده‌های نو را سرکوب می‌کنند؛ رهبران قوی از صداها استقبال و از پیام‌رسانِ ایده‌ها قدردانی می‌کنند؛ رهبران فوق‌العاده سیستم‌هایی را با هدف تقویت صداها و کمک به این پیام‌رسانان طراحی می‌کنند.

رهبران ضعیف صداها را خاموش و پیام‌رسانِ ایده‌های نو را سرکوب می‌کنند؛ رهبران قوی از صداها استقبال و از پیام‌رسانِ ایده‌ها قدردانی می‌کنند؛ رهبران فوق‌العاده سیستم‌هایی را با هدف تقویت صداها و کمک به این پیام‌رسانان طراحی می‌کنند.