بریده‌هایی از کتاب توانمندی های نهان

رهبران ضعیف صداها را خاموش و پیام‌رسانِ ایده‌های نو را سرکوب می‌کنند؛ رهبران قوی از صداها استقبال و از پیام‌رسانِ ایده‌ها قدردانی می‌کنند؛ رهبران فوق‌العاده سیستم‌هایی را با هدف تقویت صداها و کمک به این پیام‌رسانان طراحی می‌کنند.

طی جلسات طوفان فکری، بسیاری از ایده‌های خوب گم می‌شوند و تعداد کمی ایدهٔ خوب به دست می‌آیند. (۲۴) شواهد گسترده حاکی از آن‌اند که وقتی باهم به ایده‌آفرینی دست می‌زنیم، نمی‌توانیم هوش جمعی‌مان را به حداکثر برسانیم. توانایی گروه‌های طوفان فکری در ایده‌آفرینی به‌قدری کمتر از حد انتظار است که اگر به‌تنهایی کار کنیم، به ایده‌های بیشتر و بهتری می‌رسیم.

پیشرفت یک وهم نیست، اتفاق می‌افتد، ولی همواره رَوندی کُند دارد و ناگزیر در مسیر پیشروی، نومیدی‌هایی هم به سراغمان خواهند آمد.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که دانش‌آموزان بسیار موفق در برترین دبیرستان‌ها برحسب هنجارهای ملی، به‌لحاظ بالینی سه تا هفت برابر افسرده‌تر و مضطرب‌ترند.

مطالعه کردن دروازه‌ای است به‌سوی فرصت‌ها؛ این کار دری را به‌سوی تداوم یادگیریِ کودکان باز می‌کند. با این همه، کتاب‌ها درگیر رقابتی سخت با تلویزیون، بازی‌های ویدئویی و شبکه‌های اجتماعی اینترنتی هستند.

گرچه پر کردن خانه‌هایمان از کتاب می‌تواند شروع خوبی باشد، روان‌شناسان دریافته‌اند که کافی نیست. اگر می‌خواهیم فرزندانمان از خواندن لذت ببرند، باید کتاب را به بخشی از زندگی‌شان تبدیل کنیم؛ (۶۷) هنگام صرف غذا و ماشین‌سواری دربارهٔ کتاب‌ها با آنان صحبت کنیم، همراه با هم از کتابخانه‌ها یا کتاب‌فروشی‌ها بازدید کنیم، به کودکان کتاب هدیه بدهیم و فرصتی فراهم آوریم تا شاهد مطالعه کردن ما باشند. کودکان به موضوع مورد توجه ما توجه می‌کنند: آنچه بدان تمرکز می‌کنیم به آنان نشان می‌دهد که برای چه ارزش قائلیم.

ما می‌خواهیم والدینمان را سربلند کنیم، حال‌آنکه باید بر افتخارآفرینی فرزندانمان تمرکز داشته باشیم. مسئولیت هر نسلی نه راضی نگه داشتن پیشینیانش، بلکه بهبود شرایط جانشینانش است.

برترین راه برای یادگیری یک مطلب، آموزش آن است. شما بعد از به خاطر آوردن مطالب، بیش‌از قبل آن‌ها را به خاطر می‌سپارید و بعد از توضیح دادنشان، بهتر از قبل آن‌ها را درک خواهید کرد.

توانایی ما جهت ارتقای مهارت‌ها و انتظاراتمان در وهلهٔ نخست به نحوهٔ تفسیر ما از موانع پیش رویمان بستگی دارد. شواهد گسترده نشان می‌دهند که وقتی موانع را تهدید قلمداد کنیم، تمایل به عقب‌نشینی و تسلیم شدن در ما افزایش می‌یابد. اما وقتی موانع را چالش‌هایی بدانیم که لازم است بر آن‌ها فائق بیاییم، می‌توانیم بهترین عملکردمان را نشان دهیم.

آنچه شبیه به یک پیشرفت ناگهانیِ بزرگ به نظر می‌رسد، معمولاً نتیجهٔ انباشته شدن بردهای کوچک است.