بریده‌هایی از کتاب توانمندی های نهان

ما می‌خواهیم والدینمان را سربلند کنیم، حال‌آنکه باید بر افتخارآفرینی فرزندانمان تمرکز داشته باشیم. مسئولیت هر نسلی نه راضی نگه داشتن پیشینیانش، بلکه بهبود شرایط جانشینانش است.

برترین راه برای یادگیری یک مطلب، آموزش آن است. شما بعد از به خاطر آوردن مطالب، بیش‌از قبل آن‌ها را به خاطر می‌سپارید و بعد از توضیح دادنشان، بهتر از قبل آن‌ها را درک خواهید کرد.

توانایی ما جهت ارتقای مهارت‌ها و انتظاراتمان در وهلهٔ نخست به نحوهٔ تفسیر ما از موانع پیش رویمان بستگی دارد. شواهد گسترده نشان می‌دهند که وقتی موانع را تهدید قلمداد کنیم، تمایل به عقب‌نشینی و تسلیم شدن در ما افزایش می‌یابد. اما وقتی موانع را چالش‌هایی بدانیم که لازم است بر آن‌ها فائق بیاییم، می‌توانیم بهترین عملکردمان را نشان دهیم.

آنچه شبیه به یک پیشرفت ناگهانیِ بزرگ به نظر می‌رسد، معمولاً نتیجهٔ انباشته شدن بردهای کوچک است.

اغلب گفته می‌شود کسانی که قادر به انجام دادن کاری نیستند به آموزش آن روی می‌آورند. (۱۷) درست‌تر این است که بگوییم کسانی که می‌توانند کاری را انجام دهند، قادر به آموزش اصول مقدماتی آن کار نیستند. بخش عمده‌ای از دانش تخصصی ماهیتی ضمنی دارد، نه صریح. (۱۸) هرقدر در حوزه‌ای تسلط بالاتری پیدا کنید، آگاهی‌تان از اصول مقدماتی آن حوزه کمتر خواهد شد.

«هرقدر در کار خود بهتر شوید، توانایی شما در انتقال دانسته‌هایتان در آن حوزه به دیگران یا قابلیتتان در یاری رساندن به بقیه جهت فراگیری همان مهارت بدتر خواهد شد.»

اگر خواهان پیشروی در مسیری تازه هستید، غالباً برترین متخصصان بدترین راهنمایان برایتان به شمار می‌روند. غیرمؤثر بودن راهنمایی‌های متخصصان به افراد مبتدی دست‌کم دو دلیل دارد. دلیل نخست میزان مسافتی است که افراد متخصص طی کرده‌اند؛ آنان به‌قدری از نقطهٔ آغازین دور شده‌اند که نمی‌توانند خودشان را در موقعیت شما تصور کنند. چنین پدیده‌ای نفرین دانایی نام دارد: هرقدر بیشتر بدانید، برایتان درک ندانستن دشوارتر می‌شود.

افراد شایستگی‌های شما را براساس فقط یک عملکردتان قضاوت نمی‌کنند. روان‌شناسان چنین وضعی را اثر پیامدهای مفرط می‌نامند؛ (۱۷) اگر یک بار غذای بدی بپزید، افراد به‌ندرت شما را آشپز افتضاحی قلمداد خواهند کرد. اگر اشتباهی انگشتتان را روی لنز دوربین بگذارید، به این نتیجه نمی‌رسند که شما عکاس بدی هستید. می‌دانند که این فقط عکسی فوری است که در یک لحظهٔ زمانی ثبت شده است. مشخص شده است که مردم هنگام ارزیابی مهارت‌هایتان، بیشتر از نقاط شکست، برای نقاط اوج شما ارزش قائل‌اند.

وقتی خودتان را زیر ضرب ملامت بگیرید، قوی‌تر نمی‌شوید، بلکه کبود خواهید شد. مهربانی با خویشتن به معنای نادیده گفتن نقاط ضعفتان نیست، بلکه یعنی به خودتان اجازهٔ درس گرفتن از سرخوردگی‌هایتان را بدهید. ما با پذیرش کاستی‌هایمان رشد می‌کنیم، نه با تنبیه خودمان بابت آن‌ها. کاری کنید که احساس اشتباه کردن به سراغتان بیاید.

وابی-سابی به معنای ستودن زیبایی در عین نقص است. این مفهوم به معنای ایجاد نقصی عامدانه نیست، بلکه هدف آن پذیرش این واقعیت است که نقص‌ها اجتناب‌ناپذیرند؛ دریافتن اینکه نقص‌ها مانع تعالی پدیده‌ها نمی‌شوند.