بریده‌هایی از کتاب درس های شیمی

به نظر الیزابت، بچه داشتن کمی شبیه زندگی با آدم‌فضایی‌هاست. آن‌ها از شما یاد می‌گیرند و شما از آن‌ها. و البته درنهایت، آن‌ها شبیه شما می‌شوند که کمی جای تأسف است، چراکه یک کودک برخلاف بزرگسال‌ها، از کشف کردن چیزهای جدید خسته نمی‌شود.

انسان‌ها عجیب بودند. آن‌ها تا وقتی زنده‌اند با گردوخاک می‌جنگند، اما وقتی می‌میرند، با کمال میل در آن دفن می‌شوند.

تعریف عشق این است که واقعاً بخواهید برای شخص دیگری تغییر کنید.

انسان نوعی حیوونه. از نظر فنی، گاهی‌اوقات فکر می‌کنم حیوون‌هایی که ما اونا رو حیوون می‌دونیم بسیار پیشرفته‌تر از حیوون‌هایی هستن که ما هستیم، اما خودمون اینو نمی‌دونیم.

رنج جسمی، مردم را به‌گونه‌ای پیوند می‌دهد که زندگی روزمره نمی‌تواند.

هیچ‌چیز بدتر از این نیست که شاهد خوشحالی ناعادلانۀ دیگران باشید.

شاید برات قابل‌لمس نباشه، اما زندگی با خانواده لزوماً به این معنی نیست که بهشون تعلق داشته باشی.

تصور می‌کرد یک خانواده تکیه‌گاه روزهای سخت است نه خودِ سختی.

ما به اندازۀ مردها فرصت و احترام و دستمزد دریافت نمی‌کنیم. از صفر شروع می‌کنیم و همون‌جا هم غرق می‌شیم.

«این فقط تصور تو نیست؛ اکثر آدم‌ها واقعاً مزخرفن».