بریده‌هایی از کتاب دوباره والد خودت شو

ما نمی‌توانیم دیگران را به‌خاطر آگاه‌نبودن سرزنش کنیم آن‌ها تا جایی که می‌توانستند تلاش کردند.

یک کودک با نیاز دوست داشته شدن به دنیا می‌آید و هیچ‌وقت این نیازش تغییر نمی‌کند.

دلیلی که شما از والدینتان می‌رنجید این است که آن‌ها را از صمیم قلبتان بسیار دوست دارید. از زمانی که کودک بودید عشق و تشویق آن‌ها را آن‌طور که دوست داشتید می‌خواستید اما آن‌ها آن را به شما ندادند. اگر به والدینتان اهمیتی نمی‌دادید از رفتارهای آن‌ها آن‌قدر اذیت نمی‌شدید. نسبت به آن‌ها خشمگین هستید؛ زیرا همیشه احساس کرده‌اید با شما بدرفتاری شده است و به شما خیانت کرده‌اند و قدر عشق شما را ندانسته‌اند. درنهایت شما بین خودتان و والدینتان فاصله می‌اندازید و عشقتان را از آن‌ها دریغ می‌کنید.

زمانی که مسئولیت‌های زندگی‌تان را به فرد دیگری واگذار می‌کنید، قدرتتان را از دست می‌دهید.

اغلب والدین فقط می‌خواهند از تصویر ذهنی خودشان به‌عنوان والد خوب محافظت کنند.

متوجه شدم که درون‌گرا بودن به این معنی است که گاهی اوقات نمی‌شود خود را در هر شرایطی قرار داد. هدف این جملهٔ کوتاه این است که ما را تشویق کند تا با آغوش باز به استقبال تفاوت‌هایمان برویم و خودمان را بپذیریم.

والدین شما می‌توانند معلم معنوی شما نیز باشند. اگر با هرکدام طوری رفتار کنید که انگار آمده‌اند تا به شما درس باارزشی یاد بدهند، ارتباط شما با آن‌ها به‌طور طبیعی بهبود خواهد یافت. بااین‌وجود اگر با آن‌ها مانند دشمن یا فردی که از او تقاضای عشق دارید رفتار کنید، دراین‌صورت رنج و غمتان ادامه پیدا خواهد کرد.

ما خودمان را تخریب می‌کنیم زیرا شناخت اشتباهی که از خودمان داریم را عمیقاً باور کرده‌ایم. شناختی که در کودکی ساخته‌ایم و باور کرده‌ایم.

بسیاری از ما تصمیم می‌گیریم والدینمان را به‌خاطر تربیتمان سرزنش کنیم. از اینکه خودشان را تغییر نمی‌دهند و اصلاح نمی‌کنند احساس ناامیدی می‌کنیم. اما با انجام این کار تنفر و خشم را به نسل بعدیمان منتقل می‌کنیم. به یاد داشته باشید پشت خشم، درد و رنج وجود دارد. پشت درد و رنج، عشق وجود دارد. زمانی که به‌اندازهٔ کافی تلاش کنید می‌توانید والدینتان را دوست داشته باشید.

پشت احساسات دردناکتان عشقی برای والدینتان وجود دارد.