بریده‌هایی از کتاب خواب با چشمان باز

«نمی‌خوای بدونی که تنهام. نمی‌خوای غم‌هام رو بدونی. هیچ‌وقت نخواستی.»

«تو همیشه می‌خواستی از خونه فرار کنی. یادته می‌خواستی زن اون راننده‌تاکسیه شی؟ بابا نذاشت.» خواهرش گفت: «یادم نیست.» گفت: «چه‌طور یادت نیست؟! کفش‌هاشو انداختیم تو صحرای پشت خونه. مرد بیچاره چه‌قدر دنبال‌شون گشت. آخرش دمپایی‌های بابا رو پوشید.»