بریده‌هایی از کتاب چیزهای کوچکی مثل اینها

اگه هوای سگ بد رو داشته باشی سگ خوب گازت نمی‌گیره. خودت این رو خوب می‌دونی.»

خانم ویلسون می‌گفت اگر می‌خواهی کاری کنی آدم‌ها توانایی‌هایشان را نشان بدهند باید همیشه با آنها خوب رفتار کنی.

آدم‌ها می‌توانند خوب باشند؛ مسئله فقط این بود که یاد بگیری چطور با آنها بسازی و در این بده‌وبستان تعادل برقرار کنی، طوری که بتوانی هم با دیگران هم با خودت کنار بیایی.

می‌دونی که این راهبه‌ها خودشون رو نخود هر آشی می‌کنن و توی هر کاری دخالت می‌کنن.» بعد فرلانگ عقب ایستاد و رو کرد به او و گفت: «مطمئناً اونها فقط در حدی قدرت دارن که ما بهشون قدرت می‌دیم،

هیچ چیزی هیچ‌وقت دوباره اتفاق نمی‌افتد؛ به هر آدمی روزها و فرصت‌هایی داده می‌شد که دیگر تکرار نمی‌شدند.

داشت چهل سالش می‌شد اما احساس می‌کرد به جایی نرسیده یا هیچ پیشرفتی نکرده است و گاهی بی‌اختیار از خودش می‌پرسید که روزهای زندگی را باید صرف چه کاری کرد.

باید چهارچشمی مراقب دشمنش باشه، اگه هوای سگ بد رو داشته باشی سگ خوب گازت نمی‌گیره.

«آدم‌های مهم دردسرها و گرفتاری‌هاشون زیاده.»

خانم ویلسون کتابخانهٔ کوچکی داشت و به‌نظر اهمیت چندانی به قضاوت‌های دیگران نمی‌داد و زندگی خودش را با آرامش پیش می‌برد

اگر به‌خاطر خانم ویلسون نبود، ممکن بود مادرش سر از آن صومعه دربیاورد. حالا فرلانگ انگار داشت مادر خودش را در آن روزهای قدیم نجات می‌داد‌‌‌اگر می‌توانست اسم این کار را نجات‌دادن بگذارد. و فقط خدا می‌دانست چه بلایی سر او می‌آمد و کارش به کجا ممکن بود بکشد.