بریده‌هایی از کتاب دختران نوجوان

«اگر نور خود را محو سازید تا فرد مقابل شما روشن‌تر به نظر برسد، این عمل کل دنیا را تاریک‌تر می‌کند.»

بسیاری از دخترها به علت فقدان حس ارزشمندی، منافع و نیازهای خود را در یک رابطه به کلی نادیده می‌گیرند. یکی از روش‌های بیرون آمدن از این بن‌بست، سخت کوشی است که منجر به احساس موفقیت می‌شود. یک دختر جوان، چه در مدرسه و چه در محیط کار، هرقدر بیشتر مهارت و دانش کسب کند احساس می‌کند انتخاب‌های بیشتری دارد ــ از جمله در روابط شخصی. همه دخترها لازم است بدانند که جایگزینی برای ایثارگری ناسالم و زیان‌بخش وجود دارد که به مراتب موفقیت‌آمیز و روح بخش‌تر است

چنانچه دخترتان با پسری در رفت و آمد است که تصور می‌کنید برای او زیان‌آور باشد، هرگز در نه گفتن به این رابطه مکث نکنید. اگرچه دخترتان ممکن است با شما مخالفت کند ولی حرف‌ها و اندرزهای مادر مطمئنا در جایی ثبت می‌شود و چنانچه دخترتان را در معرض خطر می‌بینید با چنگ و دندان باید او را از مهلکه نجات دهید. اگر دخترتان حاضر نمی‌شود پسر را نبیند، شما ممکن است لازم باشد او را از کالج یا مدرسه بیرون آورید یا مدتی به مسافرت بفرستید. مادر و پدرم پند آموزنده بسیار خوبی در مورد اینکه چگونه یک رابطه بد را بشناسم به من دادند. آنها گفتند «اگر پسری به تو بگوید که به تو نیاز دارد و بدون تو نمی‌تواند زندگی کند، در خلاف جهت او فرار کن.»

تا زمانی که این خطر را نکنیم که به خودمان حقیقت را در مورد احساس واقعی‌مان بگوییم، هیچ چیز در زندگی‌مان، نه تغییر می‌کند و نه بهبود می‌یابد.

مقصر شمردن، کوچه بن‌بستی است که به هیچ کس کمک نمی‌کند.

همواره احساس می‌کردم باید خودم را ثابت کنم تا مورد علاقه قرار گیرم.

«از کسانی که بیش از همه دوست داری همیشه بدترین ضربه را می‌خوری. به هر کس نزدیک نشو.»

هیچ کس در زندگی، شما را به اندازه مادرتان دوست نخواهد داشت. هیچ عشقی به پاکی، قوت و بی قید و شرطی عشق مادر نیست. هرگز کسی در زندگی مرا آن چنان که مادر دوست داشت، دوست نخواهد داشت.

خشم، هیجانی بود که ما هیچ وقت تشویق نمی‌شدیم آن را ابراز کنیم یا با آن کنار بیاییم. ما به شاد بودن تشویق می‌شدیم. غم هم قابل قبول بود همین طور همدلی؛ ولی خشم هرگز.

«اگر واقعا مرا دوست داشتی در کنارم می‌ماندی و با من رنج می‌کشیدی.»

فرصت برای رشد همواره متضمن آشکار کردن و خاتمه دادن به هر کار هیجانی ناتمام در نیمه اول زندگی ماست.

فراموش نشود آنچه دختران در این سن بیش از همه به آن نیازمندند عشق است نه تأمین نیاز جنسی. در مطالعه‌ای که دکتر روان‌شناس، دوروتی تنف روی تعدادی دختر و پسر انجام داد، ۹۵ درصد از زنان و ۹۲ درصد از مردان این اظهارنظر را که «بهترین جنبه عشق و عاشقی تمایل جنسی است» را به کلی رد کردند.

یک نوجوان برای شناخته شدن توسط جامعه تلاش می‌کند و هر کاری را انجام می‌دهد تا آن را به دست آورد.

آنهایی که احساس ارزشمندی نمی‌کنند چیزی به دیگران می‌دهند که خودشان واقعا نیاز به دریافت آن دارند.

وقتی به گذشته بر می‌گردم، احساس می‌کنم تا حدی خلق و خوی خود را به کیت، دخترم داده باشم. اگرچه با تشویق او به اینکه احساسات خود را آزادانه بیان کند، تصور می‌کنم میراث منفی من مقدار زیادی ابهت و ارزش خود را از دست داده باشد. خوشبختانه هیچ کدام از دخترانم درد قاعدگی، مشکل چشم، میگرن یا سایر مشکلات فیزیکی که خودم در هنگام بلوغ داشتم، تجربه نکردند.

اگر برای شکفتن خود واقعی‌مان به طور کامل حمایت نشویم، این خطر فزاینده وجود دارد که دچار بیماری یا اختلال خُلقی شویم. بسته به خُلقیاتی که داریم ممکن است فردیتمان را سرکوب کنیم تا خود را با معیارهای خانواده وفق دهیم یا در مسیری حرکت کنیم که برای خانواده‌مان بیگانه یا غیرقابل قبول است؛ صرفا برای آنکه با خودمان صادق باشیم. در هر دو راه، باید از نظر فیزیکی و هیجانی غرامتی بپردازیم.

مواد اعتیادآوری که مورد قبول جامعه است عبارت‌اند از کافئین، شکر، تنباکو، هیدارت‌های کربن تصفیه شده و الکل (در جوامع غرب).

کمیته امنیت دارویی انگلیس در سال ۲۰۰۴ استفاده از کلیه SSRIها نظیر پروزاک، زولُفت یا سِلِکسا را برای درمان افسردگی ممنوع اعلام کرد؛ به علت موارد خودکشی که پس از استعمال دارو مشاهده شده بود.

مطالعات نشان داده که ۲۰ تا ۳۰ درصد زنان در مقابل۱۰ تا ۱۵ درصد مردان، در دورانی از زندگی مشکل بالینی مهمی نظیر افسردگی یا اضطراب را پشت سر می‌گذارند.

مردانی مثل جیم گرفتار مسائل پیوندی هستند. آنها آسیب پذیری خود را در پس غرور و نیاز به کنترل دیگران به ویژه زنان پنهان می‌کنند و اغلب در جست و جوی زنانی هستند که آماده‌اند خود و شخصیتشان را فدا کنند برای آنکه با این نوع مردها باشند. با توجه به جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، دخترها هنوز راه درازی را باید برای رسیدن به عزت نفس طی کنند.