بریده‌هایی از کتاب خشم

زمانی که دست از رؤیا دیدن بکشی، شروع به پیر شدن می‌کنی. من می‌خواهم با این‌که بزرگ می‌شوی، همیشه به رؤیا دیدن ادامه دهی و سعی کنی آن‌ها را به یاد آوری.

مادرم به من یاد داد. هر وقت کارها خوب پیش نمی‌رود، وقتی از دست تو عصبانی می‌شوند یا خودت عصبانی هستی، تصور کن که ابری را از آسمان صدا می‌زنی و وقتی ابر پایین می‌آید، تو سوارش می‌شوی، عمیق نفس می‌کشی و با صدای ملایم می‌گویی: «آرام، تِسی، آرام» . خیلی آهسته چند ‌بار این را تکرار ‌کن و ‌خودت را شناور روی ابر تصور ‌کن. آن‌وقت می‌بینی که چه‌طور احساس بهتری پیدا می‌کنی و عصبی نمی‌شوی. این بازی به درد من خورد تا یاد بگیرم خودم را آرام کنم