بریده‌هایی از کتاب سنگفرش هر خیابان از طلاست

جوانی را می‌توان اینگونه تعبیر کرد: برهه‌ای از زندگی که در آن اگر انسان رؤیایی در سر داشته باشد، به هیچ کس و هیچ چیز حسادت نمی‌کند.

«رؤیاها قدرت ایجاد تغییر در جهان هستند»

من روزی به مزاح گفتم همه خیابان‌ها از طلا پوشیده شده‌اند پس خودم هم به سراغ آن رفتم، البته بسیاری از مکان‌ها نیز وجود دارند که با طلا پوشانده نشده‌اند و تجارت و پول در آوردن در آن جا آسان نمی‌باشد و نیاز به کار سخت و طاقت‌فرسا دارد، البته من این موضوع را صرفا جهت نشان دادن طرز تفکرم بیان کردم.

«شما باید به جاهایی قدم بگذارید که کسی تا به حال به آن جا نرفته است و کارهایی انجام دهید که کسی تا به حال انجام نداده است. «کیم» همچنان رؤیای بزرگ دیگری در سر دارد و آن تولید با کیفیت‌ترین محصول در نوع خود در جهان است

«کیم» در یکی از پروژه‌های ساختمانی بزرگ توانست در مناقصه پیروز شود و با این کار کارکنان خود را شگفت‌زده کند. «کیم» با پیشنهاد رقم بسیار پایین در این پروژه، کار را در دست گرفت و به کارکنان خود گفت اگر ما بتوانیم در کوتاه‌مدت از سود خود چشم‌پوشی کنیم در بلندمدت می‌توانیم راه را برای سود و تجارت بیشتر هموار کنیم.

زمانی که در سال ۱۹۷۰ ایالات متحده و اروپا واردات پوشاک از کشورهای دیگر را محدود کردند، کیم در امریکا به سر می‌برد. او با اطلاع از این موضوع به کشورش بازگشت و با مطالعه اطلاعات جمع‌آوری شده از وضعیت اقتصادی امریکا و اروپا ـ که یکی از مؤثرترین تکنیک‌های وی در تجارت می‌باشد ـ اقدام به جمع‌آوری پوشاک کره‌ای کرد و صادرات پوشاک را محدود نمود. پس از گذشت مدت کوتاهی بازار امریکا و اروپا با توجه به سابقه درخشان اجناس کره‌ای بازار را به روی اجناس این کشور گشود و آن زمان بود که کره توانست ۴۰ درصد کل بازار پوشاک امریکا و اروپا را در اختیار بگیرد و «کیم» بدین وسیله توانست سود خوبی نصیب کشورش کند.

او چهل و پنجمین شرکت بزرگ دنیا را تأسیس کرده و پول زیادی از این راه به دست آورده اما بیشتر این پول را صرف مؤسسات پزشکی و تحقیقات علمی ـ آموزشی کرده است؛ او می‌گوید «پول در آوردن برای من اهمیتی ندارد چون در هر زمانی قادر به انجام آن هستم» . او همچنین عقیده دارد انگیزه اصلی او در ایجاد یک تجارت بزرگ، نجات کره از فقر بود. «کیم» در این کتاب با احساسات فراوان از موفقیت‌هایش سخن می‌گوید: «من هیچ‌گاه مانند یک انسان دیوانه برای کسب درآمد ناچیز کار نکرده‌ام» ؛ او از انجام کارهایی که دیگران آنها را غیر ممکن می‌دانند لذت می‌برد.