بریده‌هایی از کتاب کلیدهای کشف و پرورش استعداد در کودکان

محیطی که کودکان در آن رشد می‌کنند، می‌تواند آنها را در جهتی سوق دهد که استعدادهایشان به طور کامل تری شکوفا شود. اما این محیط نمی‌تواند آنها را فراتر از استعداد ذاتی‌شان پیش ببرد. همچنین محیطی که بچه‌ها در آن پرورش می‌یابند، ممکن است آنها را از رشد استعدادهایشان بازدارد و باعث شود که بر نیاز‌های اولیه و حیاتی خود بیشتر متمرکز شوند و احتمال بیشتری دارد که این افراد به سوی عادات بد و ویژگیهای نامناسب سوق پیدا کنند.

در فرهنگهایی که افراد تماس فیزیکی بیشتری دارند و از فاصله نزدیک با هم صحبت می‌کنند، بچه‌ها گرایش پیدا می‌کنند که در بزرگسالی تماس فیزیکی بیشتری داشته باشند و از فاصله نزدیک تری با هم صحبت کنند. کودکانی که خشونت بیشتری را می‌بینند یا تجربه می‌کنند و بچه‌هایی که میزان خاصی از خشونت را در تلویزیون تماشا می‌کنند، حالت متخاصم و خشمگین تری دارند؛ آنها چنین می‌دهند. کودکانی که در خانه‌هایی با حداقل انگیزش زبانی و تعداد کمی کتاب بزرگ می‌شوند و وسایل و اسباب‌بازیهای اندکی دارند، از نظر هوشی نسبت به هم‌سالان خود -با استعدادی نسبتاً مشابه ــ و آنهایی که چنین امتیازهایی را در اختیار داشته‌اند، در سطح پایین تری قرار می‌گیرند.

کیفیت تغذیه بر رشد فیزیکی بچه‌ها تأثیر می‌گذارد؛ در موارد سوءتغذیه شدید، افراد به اندازه‌ای که استعداد ژنتیکی آنها امکان می‌دهد و یا نیاز‌های فیزیکی و سلامتی آنها با توجه به استعداد ژنتیکی‌شان پیش‌بینی کرده است، رشد نمی‌کنند. کودکانی که مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند (از نظر ذهنی، فیزیکی یا جنسی) نسبت به بچه‌هایی که چنین تجربیات ناگواری را نداشته‌اند، احتمال بیشتری دارد که سوء استفاده‌گر شوند.

محیط محیط که گاهی به آن پرورش‌دهنده یا تربیت کننده نیز گفته می‌شود، شامل عوامل بسیار مختلفی است. عوامل زیر از بقیه مهم‌ترند و اغلب با یکدیگر هم‌پوشانی دارند: تغذیه و سلامتی انگیزش حسی (شامل حواس چشایی، بویایی، لامسه، حرکتی / تعادلی، شنوایی و بینایی) انگیزش مغزی (شامل زبان و تفکر) روابط بین والدین، خواهر و برادر‌ها، بستگان و دیگران تجربیات فرهنگی، هوشیاری و حساسیت هر یک از عناصر تشکیل‌دهنده زندگی بچه‌ها که بر چگونگی تجربه وجود خود و یا چگونگی ادراک خود تأثیر می‌گذارد، یکی از اجزای محیط آنهاست.

وراثت در یک شخصیت خاص، قدرت وراثت می‌تواند بسیار زیاد و عمیق باشد (مانند رنگ چشم، گروه خونی و اجزاء اصلی صورت) یا متوسط (مانند هماهنگی فیزیکی، خلق و خو و هوش) یا کم و احتمالاً بدون تأثیر (مانند ترجیحات غذایی، لهجه و برنامه‌های تلویزیونی مورد علاقه)

از اجزاء فرمول استعداد را جداگانه بررسی کنیم. وراثت / ژنتیک / سرشت محیط / پرورش / تربیت انگیزه / گرایش / علاقه

استعداد به معنای باهوش و یا نابغه بودن نیست؛ بلکه به معنای آن است که چگونه می‌شود با توجه به آنچه داریم، حداکثر دستاورد را داشته باشیم