بریده‌هایی از کتاب ارواح ملیت ندارند

در عوض آنچه توجهم را به‌شدت جلب کرد این بود که گویی بدن اروپایی همواره در جست‌وجوی نگاه است. نه فقط صورت، بلکه انگشت‌ها یا حتی کمر او هم طالب نگاه هستند. شاید به همین دلیل هم همه باید همواره به بدن افراد دیگر نگاهی بیندازند. ماجرا به همین ختم نمی‌شود:‌ انگار چشم‌ها هم ملزم‌اند به این بدن واکنشی نشان دهند. هرچند پذیرفتنی است که آدم واکنشی منفی نشان دهد اما واکنش نشان ندادن پذیرفته نیست. غالباً در اتوبوس یا قطار شهری مجبور می‌شدم چشمانم را ببندم، چون این تکلیف برایم زیادی سنگین بود. کم پیش نمی‌آمد که در خیابان تذکری پرخاشگرانه بشنوم که چرا مردی را از نگاهم محروم کرده‌ام