بریده‌هایی از کتاب ۷۷ خطای سرمایه‌گذاری؛ خطاهایی که باهوش‌ها نیز مرتکب می‌شوند و راه‌های پرهیز از آن‌ها

«جنون یعنی انجام کاری مشابه به دفعات زیاد و انتظار نتیجه متفاوت داشتن.‌»

«آنچه انسان نمی‌داند از وی احمق نمی‌سازد؛ بلکه آنچه تصور می‌کند می‌داند، ولی در واقع نمی‌داند وی را به یک احمق تبدیل می‌کند.‌»

یا مهارت را با شانس اشتباه می‌گیرید؟ سرمایه‌گذار‌ان، موفقیت‌هایشان را به استعداد خود نسبت می‌دهند و شکست‌هایشان را به بدشانسی. اگر به این کار ادامه دهید، در پایان احساس خواهید کرد که نابغه هستید.

آیا باور دارید که این بار متفاوت خواهد بود؟ همواره در زمان خطر به این نکته توجه شده ‌است که این بازار «سرنوشت نهایی‌» است و این سرنوشت یعنی همواره به جلو حرکت کنید. «نیویورک تایمز - سپتامبر ۱۹۲۹» آنهایی که گذشته را به یاد نمی‌آورند، محکوم به تکرار آن هستند. »جورج سانتایانا

چند بار به خودتان گفته‌اید یا شنیده‌اید که دیگران عنوان کنند: «من تنها زمانی می‌فروشم که سهام به قیمتی برسد که آن‌را خریده‌ام؟» گریز از حقایق، آنها را تغییر نمی‌دهد.

اکثر مردم به طور طبیعی از پذیرفتن خطایشان اجتناب می‌کنند؛ در صورتی که تصمیم ‌سرمایه‌گذاری‌ آن‌طور که برنامه‌ریزی کرده‌اند نشده باشد. این موضوع باعث می‌شود که آنها به سهامی روی آورند که زیان به همراه دارند؛ چرا که بر این خیال باطل هستند که این، تنها یک زیان تئوریک است، در حالی که چنین موضوعی به واقعیت می‌پیوندد

من صندوق‌های ‌سرمایه‌گذاری‌ای که بهترین عملکرد را در سال گذشته داشتند دراختیار دارم؛ ولی متأسفانه امسال آنها را خریدم. «ناشناس»

سرمایه‌گذار‌ان مستقل، تمایل به خرید سهام در آن روزهایی دارند که این سهام در معرض توجه هستند: روزهایی که درآن چنین سهامی به مقدار زیاد معامله می‌شود. روزهایی پس از حرکت‌های قیمتی بالا. روزهایی که از چنین سهامی در اخبار صحبت می‌شود.

«فرد احمقی که در طرف دیگر این معامله قرار دارد، چه کسی است؟ اگر من، خریدم را به این دلیل انجام می‌دهم که از بالارفتن قیمت آن سهام مطمئن هستم، آن احمقی که می‌خواهد آن را بفروشد چه کسی است؟ در هر معامله‌ای، یک فرد نادان وجود دارد و این افراد نادان سرمایه‌گذار‌انی هستند که در موقعیت خاص هزینه نادانی خود را پرداخت می‌کنند.‌»

آگاهی از تمایل بشر به اعتماد بیش از حد به خود، کمک می‌کند از خطای دست‌کم گرفتن بازار اجتناب کنید. میر استات‌من پروفسور امور مالی دانشگاه سنتا کلارا برای اجتناب از خطای اعتماد بیش از حد عنوان می‌کند: شروع به نوشتن خاطرات خود کنید. هر زمان متقاعد شدید بازار درحال رشد یا سقوط است آن را یادداشت کنید. پس از چند سال درخواهید یافت که پیش‌بینی‌های شما هیچ ارزشی ندارند. وقتی این مسئله را متوجه شدید، برایتان خیلی آسان‌تر می‌شود که در آن اقیانوس که بازار می‌نامیم، شناور شوید.

تنها دو چیز نامتناهی هستند: جهان و حماقت بشر، البته من در مورد اولی مطمئن نیستم. «آلبرت انیشتین»

جاش بیلینگز طنزنویس می‌گوید: «آنچه انسان نمی‌داند از وی احمق نمی‌سازد؛ بلکه آنچه تصور می‌کند می‌داند، ولی در واقع نمی‌داند وی را به یک احمق تبدیل می‌کند.‌»

همان‌طور که جاش بیلینگز طنزنویس می‌گوید: «آنچه انسان نمی‌داند از وی احمق نمی‌سازد؛ بلکه آنچه تصور می‌کند می‌داند، ولی در واقع نمی‌داند وی را به یک احمق تبدیل می‌کند.‌»

در دنیای ‌سرمایه‌گذاری‌ تفاوت بسیار زیادی بین اطلاعات و دانش وجود دارد. اطلاعات شامل حقایق، داده‌ها یا ایده‌های فردی هستند. از سوی دیگر، دانش به آن اطلاعاتی گفته می‌شود که ارزش دارند. اشتباه گرفتن این دو، خطای بسیار بزرگی است.

جاش بیلینگز طنزنویس می‌گوید: «آنچه انسان نمی‌داند از وی احمق نمی‌سازد؛ بلکه آنچه تصور می‌کند می‌داند، ولی در واقع نمی‌داند وی را به یک احمق تبدیل می‌کند.‌»

زمانی که من ترغیب می‌شوم تا به‌واسطه خرید یک سهام خاص که در تلویزیون برای آن تبلیغ می‌شود، در بازار راه پیدا کنم، از خودم سوال می‌کنم: «فرد احمقی که در طرف دیگر این معامله قرار دارد، چه کسی است؟ اگر من، خریدم را به این دلیل انجام می‌دهم که از بالارفتن قیمت آن سهام مطمئن هستم، آن احمقی که می‌خواهد آن را بفروشد چه کسی است؟ در هر معامله‌ای، یک فرد نادان وجود دارد و این افراد نادان سرمایه‌گذار‌انی هستند که در موقعیت خاص هزینه نادانی خود را پرداخت می‌کنند.‌»

ما دشمن را شناسایی کرده‌ایم؛ دشمن، خودمان هستیم. «پوگو »

بنابراین، لازمه موفقیت ‌سرمایه‌گذاری‌، این است که انضباط لازم برای رسیدن به برنامه ‌سرمایه‌گذاری‌ خود را داشته باشید و سر و صداهای بازار و هیجانات را (که شامل طمع و حسادت در بازار خیزان و ترس و احتیاط در بازار افتان است) نادیده بگیرید.

لاری چهارگانه‌ای به نام «تنها راهنماهای ‌سرمایه‌گذاری‌ که به آن نیاز دارید‌

سه نوع پیشگوی ‌سرمایه‌گذاری‌ وجود دارد: آنهایی که نمی‌دانند بازار به کدام سمت می‌رود، آنهایی که می‌دانند که نمی‌دانند و آنهایی که می‌دانند هیچ نمی‌دانند ولی پول زیادی می‌گیرند که وانمود کنند می‌دانند. به عبارت دیگر، آنها بازی کاملاً متفاوتی انجام می‌دهند. همان‌طور که تتلاک بیان می‌کند: «آنها شهرت خود را به‌واسطه یک فرهنگ کشنده تبلیغاتی حفظ می‌کنند. این افراد گزارشگران ابلهی را که خواهان چرب‌زبانی هستند مورد لطف قرار می‌دهند.