بریده‌هایی از کتاب تقدیر مردان

اگر به عقده‌های خود هشیار نشویم باید با یک داستان و اتفاق تکراری و شکست مداوم یا احساس تلخ همیشگی نسبت به زندگی، علی‌رغم داشتن دستاوردهای بیرونی فراوان، همسفر باشیم. این کتاب دعوتی است برای رها شدن از اسارت عقده و یافتن اقتدار شخصی در زندگی.

زندگیِ همراه ترس از خرد شدن، بدتر از این است که فرد واقعآ خرد شود.

این کتاب دعوتی است برای رها شدن از اسارت عقده و یافتن اقتدار شخصی در زندگی.

هنگامی که کودک به سنین بزرگسالی (بلوغ و سال‌های پس از بلوغ تا سن بیست سالگی) می‌رسد، دیگر والدین نباید سعی کنند که افرادی ایده‌آل به‌نظر برسند. وقتی والدین می‌خواهند خود را افرادی ایده‌آل نشان دهند، تلویحآ جایگاه کودک را بی‌ارزش می‌سازند. در این سن، معمولا عقده پدر و عقده مادر «خودآگاه» می‌شوند و فرد تا اندازه‌ای از والدین حقیقی‌اش جدا می‌شود.

عقده‌ها پیرامون موضوعی خاص و بنیانی جمع می‌شوند و ذاتآ سرشار از هیجانات نیرومندی هستند. هرگاه این موضوع خاص یا هیجان ناشی از آن، در زندگی ما برانگیخته شود به آن موقعیت واکنش نشان می‌دهیم و آن را به واسطه عقده تعبیر و تفسیر می‌کنیم. در چنین شرایطی، ما «دچار هیجان» می‌شویم و به روش‌های کلیشه‌ای، همان روش‌هایی که همیشه از آن‌ها استفاده کرده‌ایم، از خودمان دفاع می‌کنیم. در چنین موقعیتی، افراد موقتآ نمی‌توانند همدیگر را درک کنند. عقده‌ها در هیجانات و رفتارهای ما نمایان می‌شوند

اگر یک عقده خاص وارد خودآگاهی نشود، به دیگران فرافکنی می‌شود. اگر ایگو بتواند به فرایند شکل‌گیری عقده دسترسی پیدا کند، مسئولیت آن را قبول کند و با وضعیت نامساعد آن همدلی کند غالبآ نمادها ظاهر می‌شوند و در نتیجه آن، هم عقده تجلی می‌یابد و هم واکنش‌های جسمانی که ترجمانی از نمادها هستند. اگر این نمادها و خیال‌پردازی‌های مربوط به آن‌ها قابلیت بروز و تجربه پیدا کنند، آنگاه انرژی محصور شده در عقده می‌تواند دوباره به ما حس زندگی ببخشد و راه‌های جدید زندگی و رفتارهای جدید را به روی ما بگشاید.

در جامعه فراوان می‌شنویم: «تقدیر» کسی این‌طور بوده است که.... این امر حکایت و واقعیت تلخی را بیان می‌کند که اگر به عقده‌های خود هشیار نشویم باید با یک داستان و اتفاق تکراری و شکست مداوم یا احساس تلخ همیشگی نسبت به زندگی، علی‌رغم داشتن دستاوردهای بیرونی فراوان، همسفر باشیم.

اگر با ناخودآگاه خود در ارتباط قرار نگیریم و در نتیجه از پیام‌های آن بهره نگیریم مجبوریم دائم شاهد شکست‌های پی‌درپی ایگو باشیم که در نهایت ما را از زندگی سرخورده می‌کند.