بریده‌هایی از کتاب مقام رسمی

ـ اگر دنیا دیگه چیز تازه‌ای نداره که تو بخوای، پس حتماً خرسندی!

وقتی می‌دیدی که مردم تمام عمر در جست‌وجوی خرسندی از زندگی هستند، خیلی باورش سخت است که خودت بهش دست یافته باشی.

همه‌ی آن‌ها یک چیز می‌گویند: «با تمام‌شدن دوره داخل زندان، محکومیت واقعی شروع می‌شود».

لوئیس ریمایر با شوخ‌طبعی گفت: «باید مراقب باشیم که هر سر درست با بدن خودش همراه بشه، وگرنه روز رستاخیز همه چیز قاطی می‌شه!»

لوئیس ریمایر، که رضایتش از برق چشم‌هایش پیدا بود، گفت: «نمی‌شه انکار کرد که زنده بودن از مردن بهتره!»

«با تمام‌شدن دوره داخل زندان، محکومیت واقعی شروع می‌شود».

آن‌ها را به ترتیب گناه‌کاری بالا می‌آورند. آن‌که کمتر از همه گناه‌کار است، اول اعدام می‌شود تا از وحشت دیدن مرگِ همراهان خود در امان بماند. لوئیس ریمایر با شوخ‌طبعی گفت: «باید مراقب باشیم که هر سر درست با بدن خودش همراه بشه، وگرنه روز رستاخیز همه چیز قاطی می‌شه!»

لوئیس ریمایر خوشه‌ی موز را سر جای مخصوص گذاشت. تیغه‌ی چاقو مانند را آزاد کرد. تیغه با سرعت زیاد و صدای بنگ بلندی به پایین افتاد. از زمانی که مرد به تخته‌ی اهرم بسته می‌شد تا زمانی که سرش قطع شود، تنها سی ثانیه زمان می‌برد. سر در سبد می‌افتاد. جلاد آن را از گوش‌ها می‌گرفت و به کسانی که موظف بودند مراسم اعدام را تماشا کنند نشان می‌داد. کلمات تشریفاتی مراسم را نیز بر زبان می‌راند: «به نام مردم فرانسه عدالت اجرا شد»

مگر نه این‌که کسی اگر هر چه بخواهد داشته باشد، خوشبخت است.

مردم تمام عمر در جست‌وجوی خرسندی از زندگی هستند، خیلی باورش سخت است که خودت بهش دست یافته باشی.