بریده‌هایی از کتاب مسئله اسپینوزا

انسانِ دو هزار سال پیش به چیزهایی نیاز داشت که انسان امروزی از اون‌ها بی‌نیازه. به نظر من، دلیل خرافه در تمام این فرهنگ‌ها اینه که انسان‌های بسیار قدیم از تزلزل رازآلود هستی می‌ترسیدن. اون‌ها شناخت کافی برای فراهم کردن چیزی که مورد نیازشون بود، یعنی توضیحات، نداشتن. و در اون روزگار باستانی، تنها شکل توضیحِ موجود چنگ انداختن به ماوراءالطبیعه بود  با دعاها و قربانی‌ها و قانون‌های غذای حلال و...»

آیین، رسم و خرافات عمیقاً در طبیعت انسان ریشه داره؛

"وقتی انسان اسیر عواطفش است، صاحب خود نیست، بلکه در اختیار تقدیر است."

«برای اینکه برهانی "نیروی آرام‌بخش" داشته باشه، باید از این ایده حمایت کنه که هیچ‌چیز در خود و از خود خوب یا بد، خوشایند یا ترسناک نیست. تنها ذهنته که اون رو این‌طوری می‌سازه.

همون کسی که گفت هدف از زندگی زندگی کردن در آرامشه. اصطلاحی که به کار می‌برد چی بود؟» ‫«آتاراکسیا

اسپینوزا رو اولین اروپایی می‌دونن که بدون هر گونه وابستگی مذهبی، آزادانه زندگی کرد.

اسپینوزا شخصیتی برجسته در تاریخ روشنفکریه. اسپینوزا مرد تنهایی بود که یهودیان طردش کردن، کتاب‌هاش رو مسیحیان غدغن کردن و کسیه که جهان رو تغییر داد.

تجمل و مناسکی که در دین وجود دارد جلو ذهن بشر خشک‌اندیش را می‌گیرد. نپذیرفتن عقل سلیم جای کافی برای اندکی شک هم باقی نمی‌گذارد»

ترس باعث پرورش خرافه می‌شود.

سرزنش کردن فقط راهیه که خودمون رو گول بزنیم و فکر کنیم که برای کنترل طبیعت به اندازهٔ کافی قدرت داریم.

مقامات مذهبی، از هر دسته‌ای، به دنبال این هستن که جلو رشد قوای عقلانی مردم رو بگیرن.»

بیشتر کارهایی که رهبران دینی انجام می‌دن کمترین ارتباط رو به خدا داره. سال گذشته به مردی حکم تکفیر دادید که به‌جای خرید از یک قصاب سفاردی از یک قصاب حلال اشکنازی خرید کرده بود. شما فکر می‌کنید این ارتباطی به خدا داره؟»

پرهیزکاری راستین در عدل، احسان و عشق به همسایه‌ست.

قانون الهی بر شیوهٔ درست زندگی دلالت داره، نه مراسم آیینی.

من انسانم و انسان‌ها تمایل فطری به حواس‌پرتیِ دفاعی دارن.

تا زمانی که جهل و بی‌خبری وجود داره، طرف‌داران خرافه هم وجود دارن.

برای دستیابی و نگهداری شهرت باید چیزی رو که دیگران می‌پسندن بپسندیم و از هرچی دوری می‌کنن، دوری کنیم. بنابراین از زندگی با شهرت یا زندگی سیاستمدارانه فرار کنید.

استادان مذهبی همیشه دنبال این بودن که خودشون تنها مفسران رازها و آیین‌های مذهبی باشن. این خیلی به نفعشونه.»

تو می‌گی که سعادت ابدی جای دیگه‌ایه. به من درمورد این جای دیگه بگو.» ‫«من فقط می‌دونم که اون در اهداف فناپذیر جایی نداره. در دنیای بیرون نیست، بلکه در درونه. ذهنه که تشخیص می‌ده چه چیز ترسناک، بی‌ارزش، مطلوب یا گران‌بهاست، و بنابراین ذهنه و تنها ذهنه که باید اصلاح بشه.»

هر زمان که هدفی محقق می‌شه، نیازهای دیگه‌ای برانگیخته می‌شه. درنتیجه تکاپوی بیشتر جستجوی بیشتر به دنبال داره و همین‌طور تا ابد. باید راه حقیقی به سمت سعادت ابدی جای دیگه‌ای باشه.