بریده‌هایی از کتاب رفتار

ما در این کتاب زیست‌شناسی خشونت، پرخاشگری و رقابت را بررسی می‌کنیم و به رفتارها و انگیزه‌های انجام دادنشان، اعمالِ افراد و گروه‌ها و حالت‌ها و زمان‌هایی می‌پردازیم که این رفتارها اتفاقاتی بد یا خوب تلقی می‌شوند. کتاب حاضر کتابی است دربارهٔ راه‌هایی که انسان‌ها به یکدیگر آسیب می‌رسانند، اما درعین‌حال، در مورد حالت متضاد همین قضیه در انسان‌ها و کمک به همنوع نیز صحبت می‌شود.

سهل گرفتن به خودمان همچنین نشان‌دهندهٔ یک واقعیت شناختی کلیدی است: ما خودمان را بر اساس انگیزه‌های درونی‌مان و دیگران را با اعمال بیرونی‌شان قضاوت می‌کنیم.

ناملایمات دوران کودکی می‌توانند باعث افت عملکرد هیپوکامپ و قشر پیشانی شوند، اما در آمیگدال برعکس است؛ زمانی که مشکلات زیادی وجود دارد، آمیگدال بزرگ‌تر و فعال‌تر می‌شود. یکی از پیامدهای این امر افزایش خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی است. این موضوع هنگامی که با رشد ضعیف بخش جلویی قشر پیشانی همراه باشد، مشکلات مربوط به تنظیم احساسات و رفتار، به ویژه کنترل تکانه، را توضیح می‌دهد.

پشت جغرافیای سیاسی پیچیدهٔ ایران چه مسئله‌ای وجود دارد؛ بیزاری هزاران‌سالهٔ ایرانیان نسبت به بین‌النهرینی‌های همسایه، درگیری‌های چندصدسالهٔ شیعیان با سنی‌ها یا نفرت چنددهه‌ای اسلامی از شیطان بزرگ، غرب؟

در طول تابستان، شهرها به ازای هر سه درجه افزایش دما، ۴ درصد افزایش خشونت بین‌فردی و ۱۴ درصد افزایش در خشونت گروهی را شاهدند.

فرهنگ‌ها (که با والدین شروع می‌شوند) کودکان را به گونه‌ای تربیت می‌کنند که در بزرگسالی به روش‌های ارزش‌گذاری‌شده توسط آن فرهنگ رفتار کنند؛

چه عاملی عمدتاً زندگی مجرمانه را پیش‌بینی می‌کند؟ به دنیا آمدن فرزند توسط مادری که اگر می‌توانست، انتخاب می‌کرد که کودکش زاده نشود. اساسی‌ترین خواستهٔ فرزند از مادر چیست؟ دانستن اینکه او از وجود شما خوشحال است.

در طول استرس پایدار، آمیگدال اطلاعات حسی عاطفی را با سرعت بیشتر و دقت کمتری پردازش می‌کند که بر عملکرد هیپوکامپ مسلط شده و عملکرد بخش جلویی قشر پیشانی را مختل می‌کند. ما در این حالت بیشتر می‌ترسیم، تفکرمان به هم می‌ریزد، خطرات را کمتر ارزیابی می‌کنیم و به جای استفاده از اطلاعات جدید، تکانشی و از روی عادت عمل می‌کنیم.

ما هم، مانند برخی گونه‌های دیگر، به صورت خودکار دوگانگی‌هایی بین "ما-آن‌ها" ایجاد می‌کنیم و طرفدار اولی هستیم، اگرچه فقط ما انسان‌ها این گرایش را با طرز تفکر خود تفسیر می‌کنیم. ما نیز، همانند بسیاری از گونه‌های دیگر، به طور ضمنی سلسله‌مراتبی هستیم، اگرچه فقط ما انسان‌ها شکاف بین داشته‌ها و نداشته‌ها را به عنوان یک برنامهٔ الهی می‌بینیم.

مطالعات جدید نشان می‌دهند که بدترین وضع جسمانی ناشی از استرس زیاد برای مدیران میانی اتفاق می‌افتد که در ترکیبی طاقت‌فرسا از مطالبات کاری بالا با استقلال کاری بسیار کم هستند؛ مسئولیت بالا، کنترل کم.