بریده‌هایی از کتاب زندگی‌نامه من: خاطرات، خواب‌ها و تفکرات کارل گوستاو یونگ

با دوربین اخترشناسی در اعماق روح خویش نگریستن گرفت. آن چه در آغاز چیزی جز آشفتگی مطلق نمی‌نمود، در پس نگاه ژرف او هم چون صور فلکی زیبائی جلوه‌گر شد و بدین گونه بود که وی به دنیاهای ناپیدای شعور، دنیاهائی در پس دنیاهای دیگر، بیافزود. کلریج: یادداشت‌های خصوصی

من تنها در پرتو رویدادهای درونی خود می‌توانم خود را بشناسم و یگانه چیزی که سرگذشت مرا از سرگذشت دیگران متمایز می‌گرداند در همین امر نهفته است به عبارت دیگر زندگی‌نامه من چیزی است که بر حول و محور چنین مسایلی دور می‌زند.

از طریق ایجاد ارتباط بین دو عنصر زمانی و مکانی در ناخودآگاه، چه بسا من خبر از وقوع حادثه یا امری می‌داده‌ام که در عالم واقع، در جای دیگری در شرف وقوع بوده است. ناخودآگاه جمعی نزد همگان مشترک است و شاکله اساسی است که قدما به آن «وحدت وجود یا همبستگی کل کائنات» نام داده‌اند.

غالبا مشاهده شده زنانی که نسبت به شوهران خود، علاقه و محبتی از ته قلب ندارند، نسبت به روابط دوستانه شوهران خود با اشخاص دیگر به چشم حسادت نگاه می‌کنند و سعی می‌کنند به طرق مختلف این‌گونه روابط را برهم زنند. این قبیل زنان میل دارند شوهران آن‌ها مطلقا و به طور دربست در اختیار آنان باشند، صرفا به این دلیل که آن‌ها علاقه‌ای به همسران خود ندارند. ریشه اصلی تمامی حسادت‌ها را باید در فقدان محبت جستجو کرد.

صاحب رازی بودن و سعی در نهفته نگاه داشتن آن در دل، در تکوین شخصیت من نقش عمده‌ای ایفا کرده بود که به اعتقاد خودم برای شناخت و تحلیل عوالم دوران کودکی شخصی چون من باید به این امر توجهی خاص مبذول گردد.