بریده‌هایی از کتاب تاریخچه و مکاتب روان‌شناسی

می‌دانند. حدود ده مورد از این تألیفات مستقیماً به مباحث روان‌شناسی مربوط می‌شوند. مثلاً کتاب «الطب الروحانی» درباره تعدیل رفتار و روان درمانی، و نیز گزیده‌هایی از کتاب مفقوده او تحت عنوان «اللذّه» به روان‌شناسی فیزیولوژیک مربوط می‌شود. به نظر او لذت یک احساس راحتی است که به دنبال خلاصی از رنج حاصل می‌شود. به عبارت دیگر لذت همان راحتی از رنج است. از نظر او انسان هم در حالت رنج و هم در حالت لذت در حالت طبیعی نیست. به عبارت زبان علم روان‌شناسی جدید مغز نه در حالت لذت و نه در حالت رنج کارکرد طبیعی خود را ندارد. رازی در برخی باورها تابع افلاطون است. از جمله اینکه توصیه می‌کرد انسان باید همزمان در مورد طب جسمانی و روحانی